Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Απόσπασμα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα



Για τη Λαϊκή Συμμαχία (υπογραμμίσεις δικές μας)

"Όλο το Κόμμα, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας να πάρουμε όλα εκείνα τα συνδυασμένα μέτρα για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην αποστολή μας, να ηγηθούμε της πάλης της εργατικής τάξης, για την κοινωνική συμμαχία, στον αγώνα για την κατάκτηση της εξουσίας.
Η πάλη μας στόχο έχει σήμερα:
- τη συσπείρωση δυνάμεων, με επίκεντρο τα οξυμένα προβλήματα, την διέξοδο από την κρίση υπέρ του λαού,
- τη λαϊκή συμμαχία των δυνάμεων που έχουν συμφέρον να παλέψουν ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στον καπιταλισμό,
- την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος,
- την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στους κλάδους, στους χώρους της μόρφωσης, όπως της επαγγελματικής εκπαίδευσης, στα σχολεία, στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, στα παιδιά της εργατικής-λαϊκής οικογένειας.
Προτείνουμε στο λαό και τη νεολαία τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, έχοντας ως βασικά συνθήματα την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και τον αγροτικό παραγωγικό συνεταιρισμό, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, τη μη συμμετοχή σε στρατιωτικο- πολιτικές επεμβάσεις, σε πόλεμο.

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ: «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ»

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ:
«ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ»,
ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
του Μάκη Παπαδόπουλου
Ο Μάκης Παπαδόπουλος είναι υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η επιστροφή στα διδάγματα του Οκτώβρη, 90 χρόνια μετά τη νικηφόρα έκβαση της Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία, αποτελεί αναγκαίο όρο για κάθε ουσιαστική προσπάθεια ανασύνταξης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος στον 21ο αιώνα.
Η μελέτη της μακρόχρονης διαδικασίας οπορτουνιστικής διάβρωσης των επαναστατικών δυνάμεων τον προηγούμενο αιώνα, απαιτεί να ερευνήσουμε ξανά τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που οδήγησαν σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο.
Στα προεπαναστατικά χρόνια της θεωρητικής και πολιτικής προετοι­μασίας του κόμματος των μπολσεβίκων, ο Λένιν ανέδειξε το ζήτημα της «εργατικής αριστοκρατίας», στο πλαίσιο της μελέτης της ισχυρής κοινωνικής βάσης του οπορτουνισμού μέσα στο εργατικό κίνημα. Ανέπτυξε πα­ραπέρα σημαντικές επισημάνσεις των Μαρξ - Ενγκελς για το συγκεκρι­μένο ζήτημα. Η έγκαιρη ανάδειξη του ρόλου της «εργατικής αριστοκρα­τίας» ήταν μια σημαντική συμβολή στον αγώνα για τη χειραφέτηση του επαναστατικού ρεύματος του εργατικού κινήματος από τη χρεοκοπημένη ηγεσία της ΕΓ Διεθνούς, που συγκάλυψε εκείνη την εποχή τον ιμπεριαλι­στικό χαρακτήρα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο στις επόμενες δεκαετίες δεν υπήρξε συστηματική μαρξιστική έρευνα αυτού του κοινωνικού φαινομένου και των συνεπειών του. Το γε­γονός αυτό συνδέεται και με την πορεία σταδιακής μετεξέλιξης των στρα­τηγικών επιλογών τμημάτων του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος σε σχέση με τις κοινωνικές συμμαχίες και τους δρόμους πάλης για την
κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη.
Στις σημερινές συνθήκες κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήμα­τος επιβάλλεται να επιστρέψουμε στη μελέτη αυτού του ζητήματος που εί­ναι σημαντικό για τη χάραξη μιας νικηφόρας στρατηγικής.
Το παρόν άρθρο επιδιώκει να επαναφέρει το θέμα ως βασικό στοιχείο του προβληματισμού μας και να λειτουργήσει ως έναυσμα για παραπέρα έρευνα.
Α. Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ»
Ο Λένιν χαρακτηρίζει τον ιμπεριαλισμό σαν καπιταλισμό που σαπίζει και πεθαίνει, σαν ιστορική εποχή που είναι αναπόφευκτη η όξυνση στο έπακρο της βασικής αντίθεσης της καπιταλιστικής κοινωνίας, η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική μορφή ιδιοποίησής της. Εξηγεί πώς η κυριαρχία των μονοπωλίων, των ισχυρών μετοχικών εταιριών, αναδεικνύει όλο και περισσότερο τον πα- ρασιτικό χαρακτήρα του καπιταλισμού.
Τα μονοπώλια εκφράζουν κεφαλαιακή συσσώρευση μετοχικών επιχει­ρήσεων που συγκεντρώνουν σημαντικά μερίδια της καπιταλιστικής αγο­ράς. Στη μετοχική εταιρία εμφανίζεται η συλλογική ιδιοκτησία των με­τοχών και ο διαχωρισμός των λειτουργιών της διεύθυνσης της καπιταλι­στικής επιχείρησης από την ιδιοκτησία των μετόχων κεφαλαιοκρατών. Ετσι οι μέτοχοι δε συμμετέχουν πλέον άμεσα στην παραγωγική διαδικα­σία.
Ο Μαρξ αναφέρεται καθώς μελετά τη συγκεκριμένη εξέλιξη σε μια «νέα οικονομική αριστοκρατία», σε «παράσιτα νέου είδους» που ασχολούνται με την έκδοση και το εμπόριο μετοχών[1]. Ομως αυτός ο παρασιτικός χα­ρακτήρας δεν αφορά μόνο την αστική τάξη, αλλά το σύνολο της κοινω­νίας στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Δίπλα στους μετόχους-παράσιτα ανα­δεικνύεται ένα στρώμα αστοποιημένων εργατών, η «εργατική αριστο­κρατία».
Ο Λένιν το προσδιορίζει ως το στρώμα «που είναι πέρα για πέρα μικρο­αστικό ως προς τον τρόπο ζωής του, το μέγεθος των απολαβών του και την όλη κοσμοθεωρία του, το κύριο στήριγμα της Β' Διεθνούς και στις μέρες μας το κύριο κοινωνικό στήριγμα της αστικής τάξης»[2].

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

ΠΑΜΕ: Η απεργία της Πρωτομαγιάς, μέρα αγωνιστικής διεκδίκησης και εκδήλωσης της αγανάκτησης και της οργής


Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 1η Μάη στο Σύνταγμα στις 10.30 π.μ. απευθύνει το ΠΑΜΕ. Επισημαίνει ότι «είναι καθήκον σήμερα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να πάρουμε την ατομική και συλλογική ευθύνη. Η ανακούφιση και η λύτρωση από τη θηλιά στο λαιμό της εργατικής-λαϊκής οικογένειας δε θα έρθει αυτόματα, δε θα πραγματοποιηθεί μονομιάς. Δε θα γίνει χωρίς την παρέμβαση του λαού στις εξελίξεις, τη συμμετοχή των εργαζομένων στις συλλογικές διαδικασίες, την οργάνωση στα σωματεία, τη σύγκρουση στους τόπους δουλειάς. Στις σημερινές συνθήκες υπάρχουν αιτήματα αναχαίτισης της επίθεσης που απαντούν στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Αιτήματα που πρέπει να γίνουν κτήμα των εργαζομένων, να μπουν στη ζωή των σωματείων, να παλεύονται χωρίς ηττοπάθεια στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς».
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:
«ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΜΑΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 10.30 π.μ.
Δεν ανοίγουμε σήμερα δε δουλεύουμε γιορτή έχουμε
ξόδι έχουμε κόκκινα πουκάμισα κόκκινα γαρίφαλα. 
Μην τους φοβάσαι στο φόβο σου ποντάρουν
(Γιάννης Ρίτσος)
Oι εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγου δείχνουν το δρόμο των αγώνων απέναντι στη σύγχρονη σκλαβιά.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι, άνεργοι
Κάντε την απεργία της Πρωτομαγιάς μέρα αγωνιστικής διεκδίκησης και εκδήλωσης της αγανάκτησης και της οργής σας. Πυκνώστε τις γραμμές των σωματείων, μπείτε στους συλλογικούς αγώνες με πίστη στο δίκιο σας. Να πούμε όχι στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, στη σύγχρονη δουλεία. Να βροντοφωνάξουμε πως "δούλοι του 21ου αιώνα δε θα γίνουμε".
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα αγώνα! Μέρα διεθνιστικής αλληλεγγύης βαμμένη με το αίμα των εργατών του Σικάγου, των αμέτρητων θυσιών και των αναρίθμητων ηρώων της εργατικής τάξης που έπεσαν στις συγκρούσεις της ταξικής πάλης. Μέρα που οι εργάτες σε όλο τον κόσμο δείχνουν τις γροθιές τους, επιδεικνύουν στους εκμεταλλευτές τη δύναμή τους. Μέρα που προβάλλονται τα σύγχρονα αιτήματα των εργαζομένων για αξιοπρεπή ζωή, αιτήματα ανακούφισης της εργατικής οικογένειας από τα βάρβαρα μέτρα των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους.
Τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων δε χαρίστηκαν, δεν παραχωρήθηκαν από τους εκμεταλλευτές, από κυβερνήσεις και κοινοβούλια. Κατακτήθηκαν με αδιάκοπους σκληρούς αγώνες, με οργάνωση και αντοχή.
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Η 1η ΜΑΗ είναι απεργία.
Τα μηνύματα της Πρωτομαγιάς να μπουν μέσα στους τόπους δουλειάς.
Να περάσουν τις πύλες των εργοστασίων, να γίνουν μάθημα σε κάθε σχολείο και σχολή.

Πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ τη Δευτέρα 22 Απρίλη με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ Δ. Κουτσούμπα



Πολιτική εκδήλωση διοργανώνει η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ με θέμα «46 χρόνια από τη στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου. Θυμόμαστε, διδασκόμαστε, αγωνιζόμαστε με το ΚΚΕ για τη Λαϊκή Συμμαχία, το λαό στην Εξουσία, το Σοσιαλισμό», τη Δευτέρα 22 Απρίλη 2013, ώρα 19.00, στο πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ – ΕΣΑ). Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.


Στις 17 Απρίλη ψήφο στην Πανσπουδαστική ΚΣ για τα αυτονόητα!


Την Τετάρτη, 17 Απρίλη,ψηφίζουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές. Η ψήφος τους θα έχει σημασία για την επόμενη μέρα, όχι μόνο όσον αφορά τα όσα συμβαίνουν στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, αλλά και συνολικότερα. Είναι μια ευκαιρία να στείλουν μήνυμα ενάντια στις αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά και γενικά ενάντια στη βάρβαρη πολιτική, που εξαθλιώνει καθημερινά αυτούς και τις οικογένειές τους.
Οι φοιτητές και οι σπουδαστές θα είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι, που το σύστημα θέλει να τους ετοιμάσει σα μια νέα μάζα προς εκμετάλλευση, με μισθούς λίγων εκατοντάδων ευρών, χωρίς δικαιώματα, με λίγα λόγια χωρίς μέλλον. Υπάρχει, επίσης, μια μεγάλη μερίδα φοιτητών και σπουδαστών που δεν είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι, αλλά οι σημερινοί, αφού αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους. Μαζί με τον αγώνα για επιβίωση, που έτσι κι αλλιώς δίνουν, χρειάζεται να οργανωθούν συλλογικά, να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν, χωρίς «εκπτώσεις».
Αγώνας για μόρφωση

Αλέκα Παπαρήγα: Προχωράμε με αισιοδοξία, ενθουσιασμό, μαχητικότητα, με σταθερό ιδεολογικό πολιτικό υπόβαθρο

Η ομιλία στο κλείσιμο της συζήτησης του 19ου Συνεδρίου εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ


Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, η ΚΕ εκτιμά ότι στις εργασίες του Συνεδρίου, πέρα απ' τα συλλογικά θετικά στοιχεία και αποτελέσματα που έχουμε, αναδείχτηκε ένα πνεύμα μαχητικότητας με πιο ολοκληρωμένο και ουσιαστικό τρόπο, σε σχέση με τα Σώματα που προηγήθηκαν. Οχι μαχητικότητας με συνθηματολογία, αλλά ένα πνεύμα μαχητικό με σταθερό ιδεολογικό - πολιτικό υπόβαθρο και ταυτόχρονα με συναίσθηση της συνθετότητας της κατάστασης των άμεσων και των μελλοντικών εξελίξεων που έχουμε μπροστά μας, των δυσκολιών. Απ' ό,τι φάνηκε απ' τις ομιλίες, και βεβαίως θα ολοκληρωθεί και με τα ντοκουμέντα του Κόμματος, κατακτάμε ένα επίπεδο όχι απλώς να αναλύουμε και να προβλέπουμε τις δυσκολίες, που κι αυτό είναι σημαντικό, αλλά κυρίως να έχουμε ένα σχεδιασμό που πρέπει να βαθύνει και να ολοκληρωθεί παρακάτω. Σχεδιασμός που αφορά όχι μόνο το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, αλλά και το πώς από αυτές τις δυσκολίες το Κόμμα θα δυναμώσει, με όλα τα κριτήρια που έχουμε εμείς. Πάνω απ' όλα, αφορά την ικανότητα του Κόμματος να καθοδηγήσει το εργατικό κίνημα που πρέπει να μπει πιο σταθερά σε πορεία ανασύνταξης, να καθοδηγήσει την κομματική οικοδόμηση, πριν απ' όλα στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, στους μονοπωλιακούς ομίλους, στα βιομηχανικά κέντρα κ.λπ. και να γίνει πόλος συσπείρωσης εργατικών και φτωχών - λαϊκών δυνάμεων.
Κόμμα παντός καιρού

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Για την Συν. Αλέκα



ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ, 

ΓΙΑ ΤΟ ΗΘΟΣ, ΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΤΟΝ ΙΣΙΟ ΛΟΓΟ, ΤΗΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ,... ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ... 

ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΕΚΑ ΤΗΝ ΣΕΜΝΗ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ!!!!!!! 

ΤΗΝ ΑΛΕΚΑ, ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΨΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ, ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ ... 

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΨΥΧΗ, !!!!!!!!!!

ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΑΣ !!!!!!!!!!!


ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΏΝΕΣ ΜΑΣ.........

Να γιατί λυσσάνε τα Μέσα των αστών.

Ολα τα είχε ο μπαχτσές, στην αντιμετώπιση του Κόμματος από τα αστικά ΜΜΕ στη διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου. Από κατασκευασμένα ψέματα και ανυπόστατα σενάρια, μέχρι συνειδητή διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ και των προσυνεδριακών ντοκουμέντων, για να τα φέρουν στα μέτρα της αντιΚΚΕ προπαγάνδας. Αν κάτι επιβεβαίωσαν οι δεκάδες σελίδες που έγραψαν για να ρίξουν λάσπη στο ΚΚΕ, είναι ότι η επιχειρηματολογία τους διαμορφώνεται σε ενιαίο κέντρο. Οτι τα αντιΚΚΕ επιτελεία στον αστικό Τύπο και το διαδίκτυο αλληλοτροφοδοτούνται, αξιοποιώντας σ' αυτό τους το έργο, εχθρούς και άσπονδους φίλους του ΚΚΕ.



Το μπαράζ των δημοσιευμάτων ξεκίνησε από την επομένη κι όλας της δημοσίευσης των Θέσεων, στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη. Οσοι περίμεναν ότι μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα ταλανιζόταν και θα αναθεωρούσε τη στρατηγική του, όσοι ήλπιζαν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο θα σηματοδοτούσαν στροφή του ΚΚΕ στη διαχείριση, εγκατάλειψη των αρχών και του επαναστατικού του Προγράμματος, ηττήθηκαν πανηγυρικά. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αναδιπλώθηκε από τη στρατηγική του, αλλά στο νέο του Πρόγραμμα ενσωμάτωσε τα συμπεράσματα από τις συλλογικές επεξεργασίες προηγούμενων Συνεδρίων και Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων, που θωρακίζουν και ενισχύουν τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά.

Εκεί πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες της λυσσασμένης επίθεσης στο Κόμμα, πριν το Συνέδριο και στη διάρκεια των εργασιών του. Η επίθεση αυτή θα συνεχιστεί με βεβαιότητα και μετά το Συνέδριο, με κλιμάκωση της προσπάθειας να συκοφαντηθεί το Κόμμα, αφού δεν μπόρεσαν να το σύρουν στη διαχείριση ή να το περιθωριοποιήσουν. Στα δημοσιεύματα των αστικών εφημερίδων και της «Αυγής» του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε φιλόξενη στέγη κάθε πολεμική στο ΚΚΕ την περίοδο του Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου, χωρίς καμιά αναφορά, έστω και κριτική, στα πραγματικά κείμενα του Συνεδρίου, στις Θέσεις του ΚΚΕ, όπως δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Κάθε τι που ακουμπούσε τη στρατηγική του ΚΚΕ ή έκανε κύριο στην κριτική το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιούνη, γιγαντωνόταν στις αστικές εφημερίδες, με τίτλους όπως «εμφύλιος στο ΚΚΕ», «εκκαθαρίσεις ετοιμάζει η ηγεσία» και άλλα παρόμοια, που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, με τις αρχές και τον τρόπο λειτουργίας του ΚΚΕ. Κοντά σ' αυτά και οι κατηγορίες ότι είναι κόμμα «σεχταριστικό», ότι δεν ακουμπάει στις λαϊκές μάζες, ότι οι Θέσεις για το Συνέδριο ενισχύουν τον απομονωτισμό. Μα αν ισχύουν όλα αυτά, τότε γιατί κόπτονται για το ΚΚΕ, αυτοί που το θέλουν κόμμα περιθωριακό, χωρίς επιρροή στους εργαζόμενους και το λαό;

Σκούζουν και συκοφαντούν επειδή η εικόνα που θέλουν να φτιάξουν για το ΚΚΕ σκοντάφτει στην πραγματικότητα. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ έχει ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της συμμαχίας και της πάλης τους. Βλέπουν πως δεν υπάρχει σήμερα μικρός ή μεγάλος αγώνας που να μην πρωτοπορούν ή να μη συμμετέχουν οι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ. Ξέρουν πως το οργανωμένο και ταξικό είναι αυτό που τους απειλεί και όχι το «χύμα», στο οποίο παρεμβαίνουν με άνεση και με όλους τους μηχανισμούς για να το ενσωματώνουν, αξιοποιώντας σ' αυτή τη δουλειά και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα πονήματά τους στην προσυνεδριακή περίοδο... Τα παραμύθια του Παπούλια από την «Εφημερίδα των συντακτών», που έβγαζε από την κοιλιά του μυθεύματα και ανύπαρκτους διαλόγους ανάμεσα σε στελέχη του ΚΚΕ, για να στοιχειοθετήσει - όπως έλεγε - κατάσταση φαγωμάρας στο Κόμμα; `Η μήπως τα ρεπορτάζ της «Αυγής», που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις αστικές εφημερίδες, στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν να προβάλουν στο ΚΚΕ τη σαπίλα των δικών τους κομμάτων, με τους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς και τα μαχαιρώματα, τη διαμάχη για τις καρέκλες, ιδιαίτερα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ράβει κυβερνητικά κοστούμια.

'Η μήπως τα ανεκδιήγητα μυθεύματα των ΝΕΩΝ, που ξεσάλωσαν ανήμερα και την επομένη της έναρξης του Συνεδρίου, ανακαλύπτοντας τους «"σωματοφύλακες" της Αλέκας», κατασκευάζοντας ανύπαρκτες ομάδες στην καθοδήγηση του Κόμματος, για να σερβίρει στους αναγνώστες την εικόνα ενός ΚΚΕ ίδιο με τα κόμματα του συστήματος, με ίντριγκες στελεχών και κόντρες διαδοχής που είναι καθρέφτης των ενδοαστικών ανταγωνισμών για τη «μάσα». Θα ήθελαν το ΚΚΕ να είναι σαν τα μούτρα τους, αλλά δεν τους κάνουμε τη χάρη. Η λειτουργία του Κόμματος και η εσωκομματική δημοκρατία είναι στον αντίποδα του τρόπου που λειτουργούν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στο εσωτερικό των οποίων αποδεδειγμένα παρεμβαίνει η αστική τάξη ή τμήματά της που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.


Να μια ακόμα πλευρά της επίθεσης στο ΚΚΕ: Στην προσπάθειά τους να αναμορφώσουν το πολιτικό σκηνικό, το ΚΚΕ τους βάζει εμπόδια. Ολοι λένε διαχείριση, το ΚΚΕ λέει επανάσταση. Ολοι λένε καπιταλισμός, το ΚΚΕ λέει λαϊκή εξουσία και οικονομία, σοσιαλισμός. Ολοι λένε μέσα στην Ευρωζώνη, ή έξω από το ευρώ και μέσα στην ΕΕ, το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Ολοι λένε αποπληρωμή ή διευθέτηση του χρέους, με μερική παραγραφή ή «κούρεμα» σε συνεννόηση με δανειστές και εταίρους, το ΚΚΕ λέει μονομερή διαγραφή του χρέους.

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Όλοι μαζί αντάμα..


Στη συζήτηση με θέμα "Κρίση - Αριστερά - Εξουσία" μαζί με τους εκπροσώπους ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, συμμετέχει και ο Βασίλης Λιόσης, του Εργατικού Αγώνα (που για άγνωστο λόγο έχει σβηστεί...)!


Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Υποτελείς κι εξαρτημένοι

Σε άρθρο του Ριζοσπάστη που είδαμε στο fadomduck2, μάθαμε για την ύπαρξη μιας ελληνικής επιχειρησούλας, της S&B. Ιδού το ενδιαφέρον ιστορικό της S&B, ενώ ακολουθεί και το απόσπασμα του άρθρου από τον "Ρ".


(...) Για τους πραγματικά ανησυχούντες για τις αναλύσεις του ΚΚΕ, καταθέτουμε μια φτωχή συμβολή στη συζήτηση για τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα:
Η S & B είναι ένα από τα μονοπώλια που «δεν υπάρχουν», ή, δεν παίζουν κανένα ρόλο για τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, σύμφωνα με μια ορισμένη ανάλυση (εξορύσσει και επεξεργάζεται μπεντονίτη, περλίτη, βωξίτη, ζεόλιθο, βολλαστονίτη και παράγει συλλιπάσματα συνεχούς χύτευσης καθώς και μεγάλη ποικιλία εξειδικευμένων προϊόντων για ευρύ φάσμα βιομηχανικών εφαρμογών και αγορών). Με βάση την Ελλάδα, στην οποία διαθέτει 11 ορυχεία, 6 εγκαταστάσεις επεξεργασίας και 3 αποθήκες - κέντρα διανομής, επεκτείνεται με 2 ορυχεία στις ΗΠΑ, 1 στη Γερμανία, 1 στην Ουγγαρία, 5 στη Βουλγαρία, 1 στη Γεωργία, 1 στο Μαρόκο, 2 στην Ιταλία, και 2 στην Κίνα. Πολλαπλάσιες είναι οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας σε 16 χώρες, ενώ σε 11 χώρες έχει αποθήκες και κέντρα διανομής. Ο όμιλος περιλαμβάνει 40 εταιρείες και κάνει πωλήσεις σε 76 χώρες (μια μικρή έρευνα μπορεί να δώσει κάμποσα ανάλογα παραδείγματα και για άλλα μονοπώλια που «δεν υπάρχουν»).

Και 3 σελίδες πιο κάτω, διαβάζουμε για την προσπάθεια ανάπτυξης ενός ελληνικού μπακάλικου...


«"Εκστρατεία" στα Βαλκάνια από το Μαρινόπουλο». Αληθινά, επιτυχημένος ο παραπάνω τίτλος δημοσιεύματος κυριακάτικης εφημερίδας, που αναφέρεται στις επενδύσεις ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ που σχεδιάζει έως το 2014 ο συγκεκριμένος όμιλος στην ευρύτερη περιοχή. Πρόσφατα, ο όμιλος εξαγόρασε την αλβανική αλυσίδα «Euromax». «Η δυναμική ανάπτυξη της εταιρείας είναι ο πρωταρχικός μας στόχος, παράλληλα με τη διατήρηση της κυριαρχίας μας στην ελληνική αγορά», σημειώνει ο διευθύνων σύμβουλος, ενώ η ίδια η εφημερίδα σχολιάζει: «Είναι προφανές πως η οικογένεια Μαρινόπουλου δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει το βαλκανικό περίγυρο - μια αγορά 40 εκατομμυρίων καταναλωτών - στις επιδιώξεις της βελγικής ανταγωνίστριάς της, της Delhaize, η οποία έχει ανοίξει το βηματισμό της στην περιοχή με τη θηριώδη εξαγορά στη Σερβία της "Delta Maxi"».
Σήμερα, η «Μαρινόπουλος» έχει 16 καταστήματα στην Κύπρο, 17 στη Βουλγαρία (που σε λίγες μέρες θα γίνουν 19), 24 στην Αλβανία και ένα «υπερμάρκετ» στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Αυτά συμβαίνουν ενώ όλο και περισσότερες εργατικές οικογένειες «βουλιάζουν» στην εξαθλίωση. Τα μονοπώλια υπολογίζουν τις επόμενες κινήσεις τους σε μια αγορά που «στενάζει» μεν από τις συνέπειες της βαθιάς οικονομικής κρίσης, αλλά ταυτόχρονα αναμορφώνεται και γι' αυτό ανοίγει την όρεξη σε όσους αναζητούν τρόπους εκτόξευσης των κερδών τους και δικής τους κυριαρχίας στον κλάδο που σήμερα δραστηριοποιούνται, αλλά και σε νέους.
Αυτά συμβαίνουν, ενώ ορισμένοι συμβουλεύουν τους εργάτες πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σήμερα μονοπώλια και η οργάνωση της πάλης εναντίον τους είναι άστοχη και ανεπίκαιρη...

Update: Η υποτέλεια της ελληνικής αστικής τάξης φτάνει μέχρι την Λιβύη