Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Περί κλεισίματος της Χαλυβουργίας...

Με αφορμή δημοσιεύματα (όπως αυτό και αυτό), γεμάτα από διαστρεβλώσεις και αισχρή προπαγάνδα, που κυκλοφορούν τις τελευταίες ώρες σε διάφορα "ενημερωτικά site" και αφορούν απειλές της διοίκησης της Χαλυβουργίας ότι θα κλείσει το εργοστάσιο άμεσα αν δεν σταματήσει η απεργία, σκεφτήκαμε να γράψουμε δυο πραγματάκια, σχετικά με τις κινητοποιήσεις στη Χαλυβουργία, γιατί από τα σχόλια των χρηστών φαίνεται ότι η μέθοδος "λέγε λέγε, στο τέλος κάτι θα μείνει" έχει αποτελέσματα που θα ζήλευε και ο Γκαίμπελς!


1) Είναι δυνατόν να μην  ξέρει ο κόσμος ούτε τα στοιχειώδη για τις διαδικασίες που απαιτούνται για απόφαση μιας απεργίας  ή για τη λειτουργία των σωματείων; Ε λοιπόν, στη Χαλυβουργία Ασπροπύργου, στην τελευταία συνέλευση που έγινε προ ολίγων ημερών, συμμετείχαν περισσότεροι από 210 εργαζόμενοι, οι οποίοι ψήφισαν το ενιαίο πλαίσιο του σωματείου για τη συνέχιση της εννιάμηνης απεργίας τους, ζητώντας μεταξύ άλλων την επαναπρόσληψη των 120 απολυμένων συναδέλφων τους, που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των εργαζομένων στο εργοστάσιο από 400 σε 280 περίπου. Οι υπόλοιποι 60 περίπου εργαζόμενοι - απεργοσπάστες - τσιράκια του Μάνεση, μην μπορώντας να κάνουν κάτι περισσότερο για να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο, περιορίζονται σε τραμπουκισμούς έξω απ' την πύλη του εργοστασίου και εκδηλώνουν σε κάθε, πρόθυμο να αναπαράξει την άθλια προπαγάνδα τους, μέσο ενημέρωσης την "αγανάκτησή" τους για το ότι δεν τους "επιτρέπεται να εργαστούν"! Συνεπώς, είναι ολοφάνερο ότι τηρούνται πέρα για πέρα όλες οι νόμιμες διαδικασίες καθιστώντας νομιμότατη και την απεργία των εργαζομένων. Το ότι η ελληνική δικαιοσύνη για πρώτη φορά έκανε τόσο καλά τη δουλειά της, κρίνοντας την απεργία παράνομη από ένα τυπικό λάθος στην πρώτη συνέλευση των εργαζομένων πριν 9 μήνες, απλά μένει ασχολίαστο...

2) H Ελληνική Χαλυβουργία όσο καιρό θησαύριζε, δε μοιράστηκε ποτέ τα κέρδη της με τους εργαζομένους! Γιατί πρέπει τώρα, στο όνομα της ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ της, να πληρώσουν τη ζημιά οι εργαζόμενοι;;; Τη στιγμή μάλιστα, που η κυβέρνηση παραχώρησε πρόσφατα επιπλέον προνόμια στην εργοδοσία, δίνοντας άδεια κατασκευής δικού του λιμανιού μπροστά απ' το χαλυβουργείο, μεγαλύτερο ακόμα κι απ' της Ελευσίνας!

3) Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις δεν κλείνουν ούτε αποχωρούν απ' την Ελλάδα, εξαιτίας των απεργιών ή των "παράλογων" αιτημάτων των εργαζομένων, αλλά για τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι των Goodyear, Pirelli, Φριγκογκλας, ΕΤΜΑ, οι οποίες πήγαν τα εργοστάσιά τους είτε στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση, είτε σε άλλες χώρες με φθηνό εργατικό δυναμικό (rizospastis.gr). Τέτοια παραδείγματα αποδεικνύουν ότι όσες υποχωρήσεις κι αν κάνει ο λαός, πάντα το κεφάλαιο θα ψάχνει το μεγαλύτερο κέρδος, και θα κάνει τα πάντα γι' αυτό...




Δεν υπάρχουν σχόλια: