Κατά τη διάρκεια της "συζήτησης" (μάλλον ο θεατρικός όρος ανταλλαγή ατακών είναι ακριβέστερος), και ενώ μιλούσαν για τα εργασιακά δικαιώματα και το κατά πόσον οι απεργίες βοηθούν στην απόσωσή τους, ο δημοσιογράφος έθεσε το εξής ερώτημα στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ:
"Αναρωτιέται κανείς, ο ιδιωτικός τομέας δεν θα έπρεπε να είναι ο πρώτος ο οποίος θα ζητούσε την εκκαθάριση του Δημοσίου από υμέτερους, από επίορκους ή από αργόμισθους;...."
"Συμφωνώ" πετάγεται εδώ ο πρόεδρος.
"...Πριν από δύο χρόνια, να πείτε παιδιά καθαρίστε, συγγνώμη που το θέτω τόσο ωμά, 100.000 που όντως βαραίνουν το Δημόσιο, για να μην έχουμε 500.000 ανέργους στον ιδιωτικό τομέα;"
Και απαντά λοιπόν ο πρόεδρος λίγο πιο ολοκληρωμένα:
"....Άλλο είναι το ζήτημα. Ενώ δεν ευθύνεται ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας, ευθύνεται ο δημόσιος τομέα της οικονομίας, ακόμα, φθάνω και στην ακραία περίπτωση, δεν ευθύνεται το τραπεζικό σύστημα, εν τούτοις ο ιδιωτικός τομέας και οι τράπεζες πλήρωσαν τις αβελτηρίες, χρησιμοποιώ μια ήπια έκφραση, του δημόσιου τομέα, αλλά αυτό δεν οφείλεται στους εργαζομένους, οφείλεται στις δημόσιες πολιτικές."
Λίγο μετά ο Παναγόπουλος κλαψούριζε για την έλλειψη κουλτούρας διαλόγου για ενδεχόμενη διαπραγμάτευση-συμφωνία που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει η ΓΣΕΕ με την κυβέρνηση ώστε " από 586, όχι 751, ας ήταν 700 ο κατώτατος μισθός". (Α ρε Γιάννη, αν είχαν τη δική σου κουλτούρα τι καλά που θα περνάγαμε...)
Μας πληροφόρησε ότι κάνουν τριμηνιαίες έρευνες, σε συνεργασία με "έγκυρες, μεγάλες εταιρίες" από τις οποίες, λέει, βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο κόσμος λέει "κάντε απογευματινά συλλαλητήρια". (Γι'αυτό κι εσείς παραμένετε πιστοί στο λαϊκό αίτημα)
Λίγο αργότερα ο Μπογδάνος έδειξε ένα βίντεο που του "προκάλεσε σοκ", στο οποίο φαίνεται ένας απεργός, εργαζόμενος του δήμου Τρικάλων, αγανακτισμένος από συναδέλφους του απεργοσπάστριες, να τις προτρέπει, με έντονο ομολογουμένως, από την δίκαιη αγανάκτηση ομολογουμένως, ύφος, να σταματήσουν να δουλεύουν, μιας και στη γενική συνέλευση των εργαζομένων πάρθηκε απόφαση για απεργία, λέγοντάς τους πώς δεν σέβονται τον αγώνα των εργαζομένων και θα βγουν έξω, έστω και με τη βία. Του Κωνσταντίνου όλο αυτό λέει, του θύμισε το "εγέρθητι".... (Να σου και ο υπόγειος συνειρμός των δύο άκρων - εύκολος και πιασάρικος!)
Σχολιάζοντας τέτοιες συμπεριφορές, αφού πρώτα τις είχε καταδικάσει, ο Παναγόπουλος είπε σε κάποιο σημείο ότι "βλέπουμε νοικοκυραίους να έχουν φτάσει σε ακραίες συμπεριφορές...", και τον διέκοψε ο Μπογδάνος λέγοντας ότι "βλέπουμε κι ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι ακριβώς νοικοκυραίοι, είναι βολεψιματίες, να πρωτοστατούν σε ακραίες συμπεριφορές, όταν "επαναστατούν" επειδή από τα αστρονομικά ποσά των 3-4-5 χιλιάρικων θα τους πάνε στα 2.500" συνέχισε λέγοντας πως "αν ο κύριος (του βίντεο) είναι στο δήμο υπάλληλος 40 χρόνια, κρίνοντας προχείρως και από την ηλικία του, 35 (χρόνια), είναι ένας άνθρωπος κονομημένος να το πω πάρα πολύ απλά"....!!!!! (Α ρε πατέρα, γιατί να μην είσαι υπάλληλος σε δήμο, έστω και κλητήρας...)
Απευθύνοντάς του ερώτημα τηλεθεατή για το αν "οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, είχαν πράγματι το "δημοκρατικό" δικαίωμα να εισβάλλουν στο Πεντάγωνο", απάντησε ως εξής: "Θα πω αυτό που είπε και ο πρόεδρος των εργαζομένων στα ναυπηγεία. Συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη"...
Κλείνοντας την εκπομπή, ο Μπογδάνος του έθεσε το τελευταίο σπαρακτικό ερώτημα:
"Στο γιο σας, μ' ένα ναι ή μ' ένα όχι, θα πείτε μείνε στην Ελλάδα, ή φύγε να σωθείς;"
Ο Παναγόπουλος, καταπίνοντας προς στιγμήν τη γλώσσα του, απάντησε:
"Δεν το' χουμε συνεννοηθεί αυτό....... να με ρωτήσεις τέτοιο πράγμα. Ο γιος μου δυστυχώς είναι στο εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στο εξωτερικό." (Το τελευταίο "σχόλιο" για τον "κύριο" Μπογδάνο. Μετά από αυτό ίσως θα ήταν καλύτερα να ρωτάει μόνο αυτά που συνεννοείται με τους καλεσμένους του και να αφήσει τις "ανατροπές" για τον Πρετεντέρη...)
1 σχόλιο:
Χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα...
Καλά, περιμένεις να καταφέρει κανείς να σχολιάσει αυτή τη "θεατρική" παράσταση; Πώς;
Εσύ μπορείς να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια και ταυτόχρονα να γράφεις;
Χα, χα, χα, χα, χα, χα....
ΑΝΕΡΓΟΣ και ΑΦΡΑΓΚΟΣ
Δημοσίευση σχολίου