«Φίλοι!»

 

"...ο κ. Τσίπρας δήλωσε αισιόδοξος «γιατί συζητούμε με καλούς φίλους της Ελλάδας».

Γιούνκερ και Α.Τσίπρας.

Τα είπαν χαμογελαστοί μπροστά στα μικρόφωνα, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι υπάρχει πολιτική βούληση να λυθούν τα προβλήματα, και στη συνέχεια αγκαλιασμένοι σαν καλοί φίλοι έφυγαν και πήγαν να συνεχίσουν την κουβέντα τους.

Τι μήνυμα στέλνει όλο αυτό στη συνείδηση του λαού που προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει;

Στο λαό που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να δώσει μάχη ακόμη και για να συγκρατήσει αυτή τη χαμοζωή του από την κατρακύλα που συνεχίζεται;

Ποιος είναι ο αντίπαλος του;

Ο εαυτός του μήπως όπως έλεγαν οι προηγούμενοι κακοί;

Κι αν όχι ποιος;

Πάντως κρίνοντας από τις φιλικές αγκαλιές και τα χαμόγελα σίγουρα δεν είναι η ΕΕ!

Κι ας τον βομβαρδίζει καθημερινά η "καλή" ΕΕ, "το κοινό μας σπίτι", με όλους τους αξιωματούχους της, με ριπές απειλών, εκβιασμών και προειδοποιήσεων πως αν δεν συνεχιστούν οι "μεταρρυθμίσεις", δηλ. η σφαγή, πως αν δεν καλυφθούν τα διάφορα "κενά", δηλ. αν δεν βάλει κι άλλο το χέρι στην άδεια τσέπη του για να πληρώσει χρέη που δεν χρωστάει αυτός, πως αν δεν τηρήσει όσα συμφώνησαν οι προηγούμενες "μνημονιακές" κυβερνήσεις, θα τον τσακίσουν με κάθε τρόπο που έχουν στο οπλοστάσιό τους.

Σίγουρα δεν είναι η ΕΕ ο εχθρός... Ο Γιούνκερ και "ο φίλος του ο Αλέξης"(έτσι είπε ο κ. Γιούνκερ), έφυγαν αγκαλιά...

Τι κρύβει αλήθεια το να παρουσιάζεις στο λαό τον εχθρό του, την αιτία της φτώχειας του, σαν φίλο;

Τι κρύβει αλήθεια το να μην του λες λέξη για το τι εκπροσωπούν όλοι αυτοί οι "αξιοπρεπείς" γραβατωμένοι ή αγραβάτωτοι απρόσωποι κι εκπρόσωποι, που δουλειά τους είναι να υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που τους εμπιστεύτηκαν και τους έσπρωξαν στην εξουσία;

Τι κρύβει το να αφήνεις εντελώς ανυποψίαστο και απροετοίμαστο το λαό, που απειλείται διαρκώς και εκβιάζεται από την ευρωπαϊκή και παγκόσμια πλουτοκρατία για να σκύψει κι άλλο το κεφάλι, παρουσιάζοντας το λύκο σαν χαμογελαστό πρόβατο;

Μήπως το ότι απλά δεν θέλεις το λαό στα πόδια σου επειδή ετοιμάζεις κι άλλη κατρακύλα, κι άλλη σφαγή;

Μήπως ότι τον φοβάσαι και προσπαθείς να τον βάλεις στην άκρη;

Μήπως ότι προσπαθείς να τον βουλιάξεις στην ηττοπάθεια λέγοντάς του πως μόνο "με το καλό", κι όχι με αγώνα μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα δήθεν ανίκητα θηρία;

Να σταματήσεις ή να καθυστερήσεις την ριζοσπαστικοποίησή του, που φυσικά θα έρθει μόνο όταν ο λαός κατανοήσει ποιοί είναι μαζί του, ποιοι εναντίον του, ποιους πρέπει να πολεμήσει και ποιο δρόμο πρέπει να πάρει κόντρα σ' αυτούς που τον λεηλατούν;

Μήπως ότι εκμεταλλεύεσαι την εμπιστοσύνη που έχει ο λαός στην έννοια της Αριστεράς, και στο περιεχόμενο που έδωσαν σ' αυτή την έννοια οι παλιότεροι αγώνες της εκείνα τα πέτρινα χρόνια, και την ίδια στιγμή που παριστάνεις την αντιστεκόμενη κυβέρνηση, προσπαθείς να περάσεις από την πίσω πόρτα και στη συνείδηση του λαού την πίστη και την υποταγή σου στους νόμους του συστήματος και το "σεβασμό στους θεσμούς" που τον τσακίζουν;

Μήπως ότι σαν "καλή" και "αποτελεσματική"(σε αντίθεση με την προηγούμενη "άχρηστη"), κυβέρνηση που σου ανέθεσαν τη διαχείριση της εξουσίας τους, προσπαθείς να εξαπατήσεις το λαό, να τον αποπροσανατολίσεις, να τον διχάσεις και να τον αποκόψεις από την πρωτοπορία που του λέει την αλήθεια και τον καλεί να οργανωθεί και να παλέψει;

Μήπως ακόμη πιο απλά όλα αυτά τα χαμόγελα κρύβουν, ή μάλλον ομολογούν, ότι τελικά όλα αυτά τα αρπακτικά της ΕΕ είναι πραγματικά φίλοι και καλοί συνεργάτες της δήθεν "αριστερής" κυβέρνησης, με κοινό σκοπό την επιβίωση και τη στερέωση της καπιταλιστικής εξουσίας και την επίλυση της κρίσης τους στην πλάτη του λαού;

http://giorgossarris.blogspot.gr