Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία λέξη



Γρηγοριάδης Κώστας
«Το πιο διασκεδαστικό πράγμα, αλλά κι ενθαρρυντικό κατά βάθος, όχι τόσο για την κυβέρνηση όσο για την χώρα, είναι ότι οι Ιταλοί υπέστησαν πιθανώς την πιο σκληρή και έντονη "θεραπεία" που επιβλήθηκε ποτέ, αλλά δείχνουν να εμπιστεύονται την κυβέρνηση». Όσο προκλητική και θρασύτατη και αν είναι η παραπάνω δήλωση του Ιταλού πρωθυπουργού Μ. Μόντι, ωστόσο δεν είναι ο μόνος που έχει κάνει παρόμοιες δηλώσεις από τους ηγέτες της ΕΕ, που κατά καιρούς έχουν εκφράσει την έκπληξή τους για την υπομονή και ανοχή των λαών στον άγριο σφαγιασμό των δικαιωμάτων τους και την καταστροφή της ζωής τους.

Η πραγματικότητα είναι βέβαια ότι οι αγώνες των λαών βρίσκονται σε αναντιστοιχία με την έκταση και το βάθος του πολέμου που τους έχουν κηρύξει συντονισμένα οι αστικές τάξεις και τα μονοπώλια. Θεοί και δαίμονες (διάβαζε κεντροδεξιοί, κεντροαριστεροί, εργοδοτικά - κυβερνητικά συνδικάτα) έχουν συστρατευθεί για να τους κρατήσουν γονατιστούς και μέχρι στιγμής τα έχουν καταφέρει, αξιοποιώντας τις ανατροπές στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί επ' άπειρο, όπως πράγματι πιστεύουν όσοι θεωρούν ότι ο καπιταλισμός είναι παντοδύναμος και αιώνιος.

Αργά ή γρήγορα οι λαοί θα βρουν το δρόμο τους, το δρόμο δηλαδή που περνάει πάνω από τα ερείπια του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο, που θα καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και στη σημαία του θα γράφει «στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του». Δεν πρόκειται για ουτοπία, αλλά για ρεαλιστική όσο ποτέ αναγκαιότητα, για την πραγμάτωση της οποίας οι κομμουνιστές έχουν αποδείξει έμπρακτα ότι δε λογαριάζουν θυσίες και αγώνες.

Δελτίο Τύπου της Κοινότητας της Τανζανίας στην Ελλάδα για τη φασιστική επίθεση στα γραφεία της





Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Καταγγέλλουμε στον φίλο ελληνικό λαό την απρόκλητη και δολοφονική επίθεση που δεχτήκαμε την Τρίτη 25 Σεπτέμβρη 10 μέλη της κοινότητάς μας και τα γραφεία μας στη οδό Λεμεσού 1 στην Πλατεία Αμερικής.
Άτομα που μας συστήθηκαν σαν επιτροπή κατοίκων πρώτα μας ζήτησαν τα σχετικά έγγραφα με τα γραφεία μας, παρότι δεν είχαν κανένα δικαίωμα καθώς δεν ήταν αστυνομικοί.

Εμείς σε ένδειξη καλής θέλησης τα δείξαμε και αποχώρησαν. Επέστρεψαν όμως την επόμενη μέρα μαζί με 60-70 άτομα που μας έβριζαν και μας απειλούσαν. Όταν η αστυνομία μας απομάκρυνε από τα γραφεία μας για λόγους ασφάλειας αυτή η ομάδα λίγο αργότερα εισέβαλλε σε αυτά και τα κατέστρεψε ολοσχερώς.

Όταν ο πρόεδρος της κοινότητάς μας Φράνσις Γουίλιαμς πήγε στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα να καταθέσει για τα γεγονότα δέχτηκε επιθέσεις και απειλές από ομάδα ατόμων που βρισκόταν έξω από το τμήμα και προφανώς τον είχε παρακολουθήσει. Παρόμοια αντιμετώπιση είχε και η δικηγόρος μας Γ. Κούρτοβικ.
Πιστεύουμε ότι αυτά τα γεγονότα και οι επιθέσεις δεν ταιριάζουν σε μια χώρα που επικαλείται την δημοκρατία και τον Ξένιο Δία.

Η κοινότητά μας περιλαμβάνει πολλά άτομα που ζουν χρόνια στην Ελλάδα και τα παιδιά μας την θεωρούν πατρίδα τους. Από την επίσημη ίδρυσή της το 2002 και στα γραφεία μας στην οδό Λεμεσού που λειτουργούν εδώ και 3 χρόνια, η κοινότητα της Τανζανίας διοργανώνει δημιουργικές δραστηριότητες, π.χ. δανειστική βιβλιοθήκη, δημιουργικά παιχνίδια και καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις για τη νεολαία και για την ενίσχυση των δεσμών με την τοπική κοινωνία
Έχουμε και εμείς τις ίδιες αγωνίες και προβλήματα με τους Έλληνες συμπολίτες μας. Υποφέρουμε το ίδιο από την φτώχεια, την ανεργία, την εγκληματικότητα και την υποβάθμιση της γειτονιάς μας.
Αντί για την ρατσιστική διαίρεση σε Έλληνες και ξένους, που προωθούν νεοναζιστικές ομάδες και κόμματα σαν την Χρυσή Αυγή, προτείνουμε την αρμονική συνύπαρξη και τους κοινούς αγώνες για τα κοινά μας προβλήματα.

Καλούμε τον ελληνικό λαό μαζί με τις κοινότητες μεταναστών να παλέψουμε μαζί για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας. Να μην επιτρέψουμε στο φασισμό να μετατρέψει σε ζούγκλα και πόλεμο συμμοριών την Πλατεία Αμερικής και άλλες γειτονιές. Σαν κοινότητα λογαριάζουμε να πάρουμε άμεσα πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση.
Σε όσους μας επιτίθενται λέμε καθαρά ότι δεν μας φοβίζουν και δεν πρόκειται να μας διώξουν από τα σπίτια μας.
Τους καλούμε να σκεφτούν –αν μπορούν– έστω για λίγο τι τους φταίνε τα βιβλία και τα παιγνίδια των παιδιών μας γιατί αυτά κατέστρεψαν και αυτό μας πλήγωσε πολύ περισσότερο από τα τζάμια και τα έπιπλα.

ΑΘΗΝΑ 29-9-2012

Αναρτήθηκε από Γιώργος Κόρδης
Πηγή: ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Απάντηση του ΚΚΕ σε δημοσίευμα του «Enikos.gr»


Με τον τίτλο «Όλοι ήξεραν», η ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Enikos.gr», ιδιοκτησίας Ν. Χατζηνικολάου, δημοσίευσε χτες εξώδικη ενημερωτική επιστολή του Γιώργου Ζωγραφάκη, επιχειρηματία και πρώην συνεταίρου του Γιάννη Καρούζου, προς τον τότε πρόεδρο της Βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο, με «κοινοποίηση προς τους βουλευτές όλων των κομμάτων και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο ή ενδιαφερόμενη αρχή».

Ο Γ. Ζωγραφάκης ήταν εκείνος που, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Real News», σε ενημερωτική επιστολή του προς το ΣΔΟΕ, κατήγγειλε ότι ο όμιλος Καρούζου είχε αναλάβει το «ξέπλυμα» χρημάτων που έπαιρναν πρώην υπουργοί από μίζες και στη συνέχεια την αποστολή τους στο εξωτερικό. Αλλα στοιχεία που παρατίθενται στο ίδιο δημοσίευμα της εφημερίδας, εμπλέκουν στην υπόθεση τους Μεϊμαράκη, Λιάπη και Βουλγαράκη.

Η επιστολή Ζωγραφάκη προς τον Φ. Πετσάλνικο φέρεται να είχε σταλεί στις 11 Απρίλη 2011 και όπως παρατηρεί η ιστοσελίδα, «δεν αναγράφεται ο αριθμός πρωτοκόλλου, οπότε είναι άγνωστο αν η επιστολή είχε φτάσει στους βουλευτές». Σ' αυτήν ο Γ. Ζωγραφάκης αναφέρεται σε ένα «τεράστιο έγκλημα» που είναι σε εξέλιξη και βλάπτει οικονομικά το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ κατηγορεί τον όμιλο Καρούζου για απάτες.

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι για την υπόθεση είχε ενημερώσει στο παρελθόν «τους περισσότερους αρχηγούς των κομμάτων», ενώ σε άλλο σημείο της επιστολής του κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, γράφοντας μεταξύ άλλων:
«Με εσάς κυρία Παπαρήγα τι συμβαίνει; Σας έχω ενημερώσει πολύ καιρό αλλά και εσείς μια από τα ίδια. Εκατοντάδες εργαζόμενοι θα βρουν δουλειά αν δεν πτωχεύσει ο Ομιλος. Δεν σας νοιάζει; Επίσης, αν πτωχεύσει ο Ομιλος, θα χάσουν τη δουλειά τους και πολλοί εργαζόμενοι που απασχολούνται σήμερα σε εμένα και θα αναγκαστώ να τους απολύσω. Ούτε αυτό σας νοιάζει; Μέχρι και στον Ριζοσπάστη έστειλα κάποιες καταγγελίες, αλλά τίποτα και αυτός, ή μήπως φοβάστε και εσείς το ΣΔΟΕ;».

Η απάντηση του ΚΚΕ


Σε επιστολή του προς τον υπεύθυνο του «Enikos.gr», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Η ανάρτησή σας με τίτλο "Ολοι ήξεραν" που συνοδεύει την επιστολή του επιχειρηματία Γ. Ζωγραφάκη προς τον τότε πρόεδρο της Βουλής καθώς και ένα σημείο της συγκεκριμένης επιστολής που αναφέρεται στην Αλέκα Παπαρήγα, δημιουργεί τη λαθεμένη εντύπωση μιας διακομματικής συγκάλυψης που καμία απολύτως βάση δεν έχει σε ό,τι αφορά στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν είχε καμία συγκεκριμένη ενημέρωση για τη διάσταση και τους εμπλεκόμενους του καταγγελλόμενου σκανδάλου και δεν είχε κανένα λόγο να κρύψει τίποτα και από κανένα.

Η ΚΟ του ΚΚΕ ουδέποτε έλαβε την επιστολή που αναρτήσατε. Στα γραφεία μας είχε φτάσει μόνο ένα e- mail από τον επιχειρηματία Γ. Ζωγραφάκη, μιας σελίδας, με ημερομηνία 7 Απριλίου 2011, που αποτελούσε μια γενική καταγγελία ενός σκανδάλου που δήλωνε ότι πιστεύει ότι μπορεί να είναι μπλεγμένα τα άλλα κόμματα και ότι για το ΚΚΕ δεν είχε κανένα επιβαρυντικό στοιχείο. Τέτοιες καταγγελίες, με e-mail, επιστολές, τηλέφωνα, ανώνυμα και επώνυμα, καταφθάνουν δεκάδες καθημερινά και ειδικά επιχειρηματιών που καταγγέλλουν συνεταίρους, συνεργάτες, κρατικές υπηρεσίες. Το ίδιο υποθέτουμε ότι θα φτάνουν και σε σας.

Εμείς ως κόμμα δεν έχουμε ούτε τους μηχανισμούς, ούτε τις δυνατότητες να ελέγξουμε την αξιοπιστία ή τη σκοπιμότητα κάθε καταγγελίας. Μάλιστα, το πλήθος αυτών των καταγγελιών ενισχύει τη θέση μας ότι η σήψη και η διαφθορά είναι τόσο εκτεταμένη και στην οικονομία όπου ανταγωνίζονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, σε σημείο που είναι αδύνατο να διακρίνεις ποιος είναι περισσότερο διεφθαρμένος, ο καταγγέλλων ή ο καταγγελλόμενος.

Γι' αυτό το ΚΚΕ επιμένει και με τη σημερινή ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας σε μια σειρά προτάσεις (κατάργηση off shore, της ανωνυμίας των μετοχών, της κατάργησης του τραπεζικού και εμπορικού απορρήτου κ.λπ.), ώστε να δημιουργηθούν κάποια περιθώρια διαλεύκανσης των σκανδάλων και τιμωρίας των ενόχων. Σ' αυτές σιωπούν, ένοχα, κόμματα και πολιτικοί που μιλούν για κάθαρση ενός συστήματος σάπιου ως το μεδούλι».

Η διαφορά



Αστοί αναλυτές γράφουν πλέον ευθέως: για να γίνει η προσαρμογή στα ευρωπαϊκά δεδομένα πρέπει να ξηλωθούν τα πάντα.
Η ομολογία εξηγεί και τη σφοδρότητα με την οποία διεξάγονται ορισμένες πολιτικές αντιπαραθέσεις με αφορμή τη «διαφθορά» αυτές τις μέρες ανάμεσα σε δυνάμεις που ενώ γενικά δε διαφωνούν με την ΕΕ, συμφωνούν επίσης ότι πρέπει να μη διαταραχτεί η καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, έχουν όμως διαφορές ως προς τις προτεραιότητες, αφενός γιατί πασχίζουν να εμφανίσουν αυτά τα μέτρα και αυτή την πολιτική με μέθοδο που να αμβλύνει τις λαϊκές αντιδράσεις, αφετέρου ανάλογα και τα ειδικά οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπούν.
***
Ολοι τους, από τον Σαμαρά που δηλώνει πως θα πάρει μόνος του την ευθύνη να προωθήσει τα μέτρα, ως τον Βενιζέλο που πασχίζει να δείξει «κοινωνικό πρόσωπο» και από τον Κουβέλη που βάζει «κόκκινες γραμμές» κάτω από την φαρδιά πλατιά υπογραφή των μέτρων, ως τον Τσίπρα που βεβαιώνει πως αυτός έχει τη μόνη πραγματική ευρωπαϊκή λύση, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την πάση θυσία σωτηρία του συστήματος που - αναγκαστικά και ανεξάρτητα από τις «καλές προθέσεις» διαφόρων - συνεπάγεται το τσάκισμα των εργατών. Στο τέλος - τέλος διαφέρουν μόνο στο βούρδουλα. Διαφέρουν στις δόσεις που παρέχουν το "φάρμακο". Συμφωνούν ότι η λύση είναι εντός των τειχών. Δίνουν όρκους στην Ευρωπαϊκή Ενωση, βεβαιώνουν τους καπιταλιστές πως δεν αμφισβητούν την εξουσία τους. Γι' αυτό ακριβώς είναι αντίπαλοι των εργατών.
***
Πόσο τυχαίο είναι στα κύρια άρθρα εφημερίδων να εμφανίζεται το ίδιο κείμενο χωρίς καν παραλλαγή στις φράσεις; Συνέβη χτες στην «Ημερησία» και στα «ΝΕΑ». Ας δεχτούμε την αθώα εκδοχή ότι οι αρθρογράφοι έκαναν την ίδια ακριβώς σκέψη μπροστά στην κοινή διαπίστωση ότι ο κόσμος στο δρόμο πλέον δηλώνει ανοιχτά ότι δεν αντέχει άλλο.
Αργά ή γρήγορα και ο αστικός Τύπος θα διαπίστωνε ότι «οι αντοχές των λαών εξαντλούνται καθώς βλέπουν ότι τα μέτρα δεν δίνουν ελπίδα». Το ήξεραν και χτες. Το ομολογούν, όμως, σήμερα όχι μόνο γιατί υποχρεώνονται από το γεγονός ότι στη μία μετά την άλλη τις χώρες οι διαδηλώσεις φουντώνουν, αλλά κύρια γιατί το κύριο ενδιαφέρον τους είναι να ελέγξουν - ποδηγετίσουν τις αντιδράσεις. Ηδη τις ερμηνεύουν. Τα ΝΕΑ «είδαν» τους διαδηλωτές να ζητάνε να κινηθεί η οικονομία, ενώ το ΕΘΝΟΣ κάνει καθαρό ότι με ή χωρίς τρόικα τα μέτρα πρέπει να εφαρμοστούν και μάλιστα όχι μόνο αυτά αλλά και τα επόμενα.
***
Ο αστικός Τύπος πριν την απεργία έγραφε πως η απεργία είναι θεμιτή γιατί βοηθά την κυβέρνηση στην διαπραγμάτευση. Τη μέρα της απεργίας την πρόβαλε ως ξερή είδηση. Ο όγκος των απεργών διαδηλωτών δεν άφηνε περιθώρια ολοκληρωτικής αποσιώπησης. Και την επομένη άρχισε τις ερμηνείες για να τη φέρει στα μέτρα της αστικής τάξης.
Οι απεργοί, βέβαια, δεν άφησαν περιθώρια για παρερμηνείες. Οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στην απεργία και τις διαδηλώσεις που οργάνωσε το ΠΑΜΕ με τα πανό που δήλωναν και τα αιτήματα αλλά και τους χώρους προέλευσής τους. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία οδηγούσαν στην διαπίστωση πως για να γίνει η απεργία δόθηκε πραγματική μάχη στους χώρους δουλειάς. Εργάτες και υπάλληλοι με όνομα και επώνυμο κατέβηκαν στην απεργία με συνθήματα κόντρα στους καπιταλιστές κι όχι με παιχνιδιάρικα στιχάκια απατημένων εραστών σαν κι αυτά για τον Κουβέλη που φώναζε η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στη διαδήλωση που οργάνωσε η ΓΣΕΕ.
Ο αστικός Τύπος έκρυψε τη διαφορά. Δεν το έκανε από αμέλεια. Θέλει να υποβάλει συνείδηση. Θέλει να είναι οι διαδηλώσεις «ευχάριστα χάπενινγκ» εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Η αντιμετώπιση αυτής της προπαγάνδας θα γίνει με όρους ταξικής πάλης. Με ένταση των προσπαθειών για την οργάνωση του αγώνα και παράλληλη επιμονή στην αύξηση της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη» ως μία από τις προϋποθέσεις για την οργάνωση αυτού του αγώνα, καθώς μόνο μέσα από τις δικές του σελίδες μπορεί να δει η εργατική τάξη τη ζωή της να αντανακλάται όχι ως κλάμα και μοιρολατρία αλλά ως ανάλυση και σχέδιο για την ανατροπή του δυνάστη.
Ασχετο: έχουμε κατ' επανάληψη γράψει πως κουκουλοφόροι και κρατική καταστολή είναι νύχι-κρέας. Οι χτεσινές δηλώσεις Δένδια επιβεβαιώνουν πως η δράση του ενός είναι συμπληρωματική στη δράση του άλλου. Ωμά ο υπουργός μίλησε για προληπτική αστυνόμευση. Για συλλήψεις με δίκη προθέσεων. Σήμερα δείχνουν τους κουκουλοφόρους, αύριο θα συλλαμβάνουν αυτόν που αποφάσισε να απεργήσει. Ας έχουν γνώση οι φύλακες.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ









Πηγή

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

25 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ.!




 ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ;;;  ΓΙΑΤΙ ;;;


Πολλαπλά κύματα μειώσεων μισθών, παροχών και συντάξεων στην Ελλάδα με το επιχείρημα των σχεδιαστών του προγράμματος "βοήθειας" -στην πραγματικότητα δανεισμού και όχι βοήθειας- ότι η Ελλάδα καθώς ανήκει σε μια νομισματική ένωση χρειάζεται μια εσωτερική υποτίμηση ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά της και το ισοζύγιο πληρωμών της μέσω του μειωμένου κόστους παραγωγής.
Ας δεχτούμε ότι το παραπάνω έχει κάποια λογική. Όμως ποιος "υπεύθυνος" των κυβερνήσεων που περάσανε έως και την σημερινή μετά τα μνημόνια μπορεί να μας δώσει απαντήσεις στα παρακάτω;
  1. Γιατί έχουμε τόσο τεράστια εμμονή στην μείωση των μισθών - και μόνο;
  2. Πόσο θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά μας εφόσον ακόμα και δωρεάν να δουλεύουμε όλοι το εργασιακό κόστος αντιπροσωπεύει στην χειρότερη περίπτωση το 8-10% της τελικής τιμής του προϊόντος;
  3. Δεν είναι παράδοξο που οι ίδιοι οι εργοδότες δεν το έθεσαν ποτέ ως προτεραιότητά τους;
  4. Γιατί η Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία, Αμερική, Καναδάς έχουν τόσο σημαντική βιομηχανική παραγωγή ενώ έχουν ακριβά ημερομίσθια;
  5. Γιατί η Βουλγαρία με μισθούς το 1/5 των πριν την κρίση ελληνικών και αντίστοιχα η Αλβανία, Σκόπια και άλλοι γείτονες δεν έχουν γεμίσει με ξένες επενδύσεις και βιομηχανική παραγωγή εφόσον το εργατικό κόστος είναι τόσο σημαντικό;
  6. Γιατί στα πλαίσια της "εσωτερικής υποτίμησης" δεν μειώνονται και τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ που δεν αντιπροσωπεύουν μικρότερο ποσοστό στα κόστη των επιχειρήσεων από αυτό των μισθών και επί πλέον επιβαρύνουν τα μειωμένα εισοδήματα των καταναλωτών;
  7. Γιατί δεν μειώνεται ο ειδικός φόρος στα καύσιμα που όλοι γνωρίζουν ότι αυτά επιβαρύνουν πολύ σημαντικά
    • την τελική τιμή των προϊόντων μας,
    • την ανταγωνιστικότητα της χώρας,
    • τον πληθωρισμό
    • και τελικά την εσωτερική ζήτηση;
  1. Γιατί ενώ με την αύξηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα το δημόσιο χάνει από την μείωση της κατανάλωσης περί τα ?500 εκατομμύρια τον χρόνο κανείς δεν επαναφέρει τον φόρο στα προηγούμενα επίπεδα ώστε να αυξηθούν τα έσοδα του δημοσίου και να μειωθεί το κόστος παραγωγής και διάθεσης ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας;
  2. Πώς θα έχουμε ανάπτυξη όταν η ζήτηση εξαιτίας των παραπάνω μειώνεται συνεχώς;
  3. Γιατί δεν μειώνονται οι χρεώσεις στα διόδια στα πλαίσια της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της χώρας;
  4. Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι η μείωση του εσωτερικού τουρισμού κατά 40% φέτος είναι αποτέλεσμα του παραπάνω κόστους;
  5. Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι πλέον είναι πολύ φθηνότερο να κάνει κανείς διακοπές στο εξωτερικό από ότι στο εσωτερικό εξ αιτίας των παραπάνω;
  6. Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι σε μια πλήρως ανοιχτή αγορά η επιβάρυνση του εσωτερικού κόστους οδηγεί στην υποκατάσταση των εγχώριων προϊόντων με εισαγωγές;
  7. Ποιος δεν γνωρίζει ότι αυτό που ζητούν οι επενδυτές για να εγκατασταθούν σε μια χώρα είναι ένα σταθερό φορολογικό σύστημα;
  8. Γιατί μετά από 3 χρόνια κρίσης δεν έχει τεθεί σε ισχύ ένα νέο, απλό και εγγυημένα μόνιμο φορολογικό σύστημα;
  9. Γιατί αλλάζει κάθε χρόνο ο τρόπος φορολόγησης;
  10. Γιατί ως μακροοικονομολόγος δεν μπορώ να βρω σε κανένα βιβλίο και καμία θεωρία οικονομικής ανάπτυξης και αντιμετώπισης κρίσεων ως ενδεδειγμένη πολιτική την δραματική αύξηση των φόρων και την ελαχιστοποίηση των κρατικών δαπανών;
  11. Γιατί οι παρεμβατικοί οικονομολόγοι Κεϋνσιανοί κλπ προτείνουν την αύξηση των κρατικών δαπανών σε μια περίοδο βαθειάς ύφεσης;
  12. Γιατί οι αντίπαλοι στην οικονομική θεωρία μη-παρεμβατικοί οικονομολόγοι νεο-κλασικοί, μονεταριστές, κλπ προτείνουν την μείωση των φόρων σε μια περίοδο βαθειάς κρίσης;
  13. Γιατί ο Stiglitz -νομπελίστας οικονομολόγος- λέει ότι "τα χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε μια ύφεση είναι να απολύσεις δημοσίους υπαλλήλους;
  14. Ποιος αποφασίζει και για ποιο λόγο εφαρμόζει ακριβώς την αντίθετη από την ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική σε περιόδους ύφεσης και κρίσης;
  15. Ποιος δεν βλέπει την συνεχιζόμενη ύφεση από τα παραπάνω μέτρα σε ύψος ρεκόρ του 7% ετησίως;
  16. Γιατί δεν αλλάζει η αποδεδειγμένα -πέρα από τις υποδείξεις της οικονομικής θεωρίας- αποτυχημένη πολιτική συνταγή εξαθλίωσης της χώρας και των πολιτών της;
  17. Τι κάνουν επιτέλους τόσοι υπουργοί επί 3 χρόνια στην κρίση και τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα κάθε χρόνο;
  18. Με βάση όλα τα παραπάνω που έχουν τόση σχέση με την λογική όση και η ακολουθούμενη πολιτική με την διάσωση της Ελλάδας, ποιος τελικά επωφελείται από την συντήρηση της κρίσης και της ύφεσης στην χώρα μας;
Καλό βράδυ σε όλους,
PG
Periklis Gogas 
Assistant Professor of Economic Analysis and International Economics
Dep. of International Economic Relations & Development
Democritus University of Thrace
 , Komotini, 69100, Greece


  Αγαπητέ Perikli Gogas, καλές οι ερωτήσεις σου εάν προσδοκάς μια λύση μέσα στο ίδιο καπιταλιστικό σύστημα. Οι αγωνίες που εκφράζεις είναι πάνω στο πως θα σωθεί η χώρα, με μικρότερες απώλειες για τους εργαζόμενους. Αυτό που δεν έχεις καταλάβει ή δεν θέλεις να καταλάβεις, ίσως λόγω ταξικής τοποθέτησής, είναι ότι όλοι αυτοί που παίρνουν αυτά τα λάθος μέτρα και φορτώνουν την κρίση στην πλάτη του λαού, "έχουν σώας τας φρένας" ξέρουν τι θέλουν ακριβώς, να γονατίσουν την εργατική τάξη με "σιγοβράσιμο" ώστε μετά να έχουν ένα συμβιβασμένο και υποταγμένο λαό που θα πουλά την εργατική του δύναμη για ένα ξεροκόμματο.

  Μία είναι η λύση, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με λαϊκή εξουσία, διάβασε λοιπόν και κανένα άλλο βιβλίο και θα βρεις κάποια άλλη θεωρεία για αντιμετώπιση της κρίσης, πετώντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.Έχει απόλυτο δίκιο ο συναγωνιστής TERRA LIBRE για το σχόλιό του "είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε".

sdorgas

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Απεργία- Ευκαιρία! [26-09-2012]



Μας άρεσε, μας βρίσκει σύμφωνους και το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο από την ellinofreneia.net


«Και τι θα αλλάξει με μια απεργία;» Ερώτημα που ακούγεται, όταν προκηρύσσεται, ή γίνεται απεργία, όπως σήμερα. Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι με ερώτηση: Υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει κάτι αν δεν γίνει μια κινητοποίηση; Όλα όσα έχουμε ως κατακτήσεις, ως επίπεδο ζωής και τα βρήκαμε από πατεράδες και παππούδες, μας χαρίστηκαν;  Τα επιδόματα, τα δώρα, οι πρόνοιες για αρρώστους, έγκυες γυναίκες, οι συντάξεις, η κάλυψη ιατροφαρμακευτικών αναγκών.

Όλα αυτά και άλλα τόσα είναι αποτέλεσμα, απεργίας ή απειλής απεργίας. Ή μάλλον για να είμαστε πιο σαφείς, είναι αποτέλεσμα απειλής ξεσηκωμού. Και όσο πιο ανεβασμένο είναι το κομμάτι του λαού που τα διεκδικεί, τόσο πιο πολλά είναι τα οφέλη. Όσο πιο μαζικό είναι το κίνημα διεκδίκησης, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι. Και όσο πιο καθαρούς στόχους έχει τόσο περισσότερο το υπολογίζουν. Παρά τις δυσφημιστικές εκστρατείες και τις επιθέσεις life style, ως αντίπαλο δέος.

Ξέρω ότι για πολλούς αναγνώστες αυτά είναι αυτονόητα. Πιστέψτε με όμως, επειδή έχω την τύχη, ή την ατυχία, να δέχομαι καθημερινά αρκετές εκατοντάδες μηνύματα, (στούντιο, τηλέφωνα, site κλπ), σας πληροφορώ ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο, ή γνωστό. Υπάρχει κόσμος, που δοξάζει τον Θεό, επειδή μόνο και μόνο, αναπνέει. Που έχει μια δουλειά και μπορεί και επιβιώνει. Που εξασφάλισε 400 ευρώ για τον επόμενο μήνα.

Υπάρχει κόσμος που θεωρεί αδιανόητο να διεκδικήσει. Οτιδήποτε. Δουλειά, σύνταξη, μισθό, δώρο, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια, δίκιο, αντίλογο στο αφεντικό του… Υπάρχει κόσμος που δεν γνωρίζει, ούτε συνειδητοποιεί την απλή αλήθεια, ότι όλα κερδίζονται και τίποτε δεν χαρίζεται. Αυτό που για άλλες γενιές ήταν αυτονόητο, σήμερα είναι το ζητούμενο. Υπάρχει κόσμος, χωρίς καμία εμπιστοσύνη στην δύναμή των πολλών, στην αποφασιστικότητα του συνόλου, την μαχητικότητα και την οργανωμένη δράση του. Δεν πιστεύει και έχει μάθει να μην πιστεύει.

Και μεγάλο μέρος αυτού του κόσμου, είναι νέοι άνθρωποι. Πιο μορφωμένοι, από τους γονείς τους, πιο ταξιδεμένοι, πιο καλοθρεμμένοι, αλλά ταυτόχρονα πιο μαλθακοί και πιο εύκολα διαχειρίσιμοι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που στην Ελλάδα της φτώχειας, της κρίσης, του ΔΝΤ και της Τρόικας, δεν υπάρχει φοιτητικό κίνημα, αντάξιο της ηλεκτρισμένης εποχής.


Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε να επιβιώσουμε, ή να ζήσουμε όπως ο καθένας ονειρεύεται.Αυτό που ξέρω είναι ότι, ΜΟΝΟΙ μας θα αποκτήσουμε αυτό που επιθυμούμε.Μόνοι μας θα επιβάλουμε το δίκιο μας. Μόνοι μας θα κατακτήσουμε ότι μας αξίζει.

Και αυτό δεν θα γίνει κάποτε. Γίνεται και πρέπει να γίνεται τώρα. Γι αυτό η σημερινή απεργία, ας είναι η πρώτη αναμέτρηση, με τον μαλθακό εαυτό μας, με το κακομαθημένο μυαλό μας και την κοιμισμένη συνείδηση.

Ας είναι η πρώτη αναμέτρηση, για να μην καταγραφεί ως η τελευταία ευκαιρία.

Θύμιος.Κ

Καθημερινά ψέμματα (2)


Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, στην οποία τόνιζα την εύκολη διάδοση ψευδών ειδήσεων, κυρίως μέσω διαδικτύου, και το πόσο εύκολα τις πιστεύει κάποιος, έρχεται να προστεθεί κάτι που "έπαιξε" ελάχιστα στα ΜΜΕ, και γενικότερα στο διαδίκτυο...

Η αναφορά στη βουλή και, στη συνέχεια, η σύλληψη του 27χρονου "γέροντα Παστίτσιου" δεν οφείλεται στο ότι απλά "βλασφήμισε", αλλά στο ότι κατασκεύασε ένα ψεύτικο θαύμα, το οποίο απέδωσε στον γέροντα Παΐσιο, και το έστειλε σε διάφορους ιστότοπους, καταφέρνοντας να διαδωθεί, περισσότερο κι απ' όσο φανταζόταν! Ο ίδιος αποκάλυψε τη φάρσα στο facebook, θέλοντας να αναδείξει την αναξιοπιστία των "ορθόδοξων, πατριωτικών, ουφολογικών και λιακοβαρεμένων blogs", όπως τα αναφέρει.
Το κορυφαίο δε, είναι ότι ορισμένα "ενημερωτικά" site {όπως αυτό (1, 2) και αυτό (1, 2)} είχαν αναρτήσει και την είδηση του θαύματος και την αποκάλυψη της φάρσας που τους ξεμπρόστιαζε!

Υ.Γ: Κλείνω, γιατί έχουμε και απεργία και συλλαλητήριο!


Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Καθημερινά ψέμματα

Δεν ξέρω αν είναι λάθος μου, αλλά χάνω την ψυχραιμία μου με κάτι τέτοια... Βγήκε λέει νόμος που επιτρέπει στον εργοδότη να σε απολύσει, και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, αν κάνεις απεργία... Κι αυτό το λέει ακριβώς μια μέρα πριν την πανεργατική απεργία! 

Και το λέει άνθρωπος, που (απ' ότι μου λένε όσοι τον ξέρουν) δεν είναι βαλτός, αλλά απλά... αδαής! Μα πόσο "αδαής" πια;;;

Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά και δύσκολα απ' όσο νομίζουμε..
Και αναρωτιέμαι..



Από που μπορεί να άντλησε τέτοια πληροφορία κάποιος;
Πως είναι δυνατόν να την κατάπιε αμάσητη και να τη διαδίδει κιόλας, χωρίς καν (προφανώς) να ψάξει για επιβεβαίωση;
Πόσοι αντίστοιχα μπορεί να τον πιστέψουν και να επηρεαστούν;

Νομίζω ότι η συκοφάντηση και το ψέμα έχουν ξεπεράσει τα όρια της προμελετημένης προπαγάνδας..
Το πράγμα έχει ξεφύγει, ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του, και να το διαδίδει με ό,τι μέσο έχει στη διάθεσή του (fb, twitter, blogs, σχόλια σε οποιονδήποτε ιστότοπο) και, το χειρότερο είναι, ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου, εντελώς άκριτα, τα χάφτει και τα αναπαράγει...

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Όλη η αλήθεια για το θερμό επεισόδιο Στουρνάρα - Τόμσεν

Όπως δείχνουν διάλογοι που είδαν το φως της δημοσιότητας το κλίμα στη σύσκεψη Στουρνάρα - τρόικας την περασμένη Τετάρτη ήταν σχεδόν πολεμικό.

«Δεν έχω άλλα», φέρεται να απάντησε σε έντονο ύφος ο Έλληνας υπουργός...

Τι προηγήθηκε όμως;

Ο κ. Στουρνάρας, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ κ. Πολ Τόμσεν καθώς και οι εκπρόσωποι της ΕΕ και ΕΚΤ, κύριοι Μορς και Μαζούχ μπήκαν στην αίθουσα συσκέψεων του υπουργείου οικονομικών για να οριστικοποιήσουν τα μέτρα για το πακέτο των 11,5 (ή μήπως 13,5, ποιος ξέρει;) δις.
Αφού, όπως αναμενόταν, συμφώνησαν μέσα σε 3 λεπτά, ο Στουρνάρας πρότεινε στους συνομιλητές του, να παίξουν μια παρτίδα πόκερ, αφού προφανώς δεν μπορούσαν να αφήσουν να φανεί ότι συμφώνησαν τόσο γρήγορα κι έπρεπε κάπως να ξοδέψουν το χρόνο τους...
Ξεκίνησαν όλοι με 100 €.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Τελικά είμαι μεγάλο κορόιδο...



Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω το μικρό μπουκάλι νερό 50 λεπτά (τόσο κάνει και το μισό λίτρο βενζίνη) ενώ αγοράζεται 5-7 λεπτά (περίπου 1000% αισχροκέρδεια). Από 50 δραχμές (17 λεπτά) αυξήθηκε στις 170 δραχμές (50 λεπτά) με την αλλαγή του νομίσματος από δραχμή σε ευρώ και δεν πήρα χαμπάρι.


Είμαι κορόιδο γιατί ενώ οι χώροι άθλησης θα έπρεπε να μου παρέχονται δωρεάν από το δήμο, δέχομαι να πληρώνω από 6 έως 12 ευρώ για να παίξω 1 ώρα ποδόσφαιρο (από 80 έως 120 ευρώ ανά ώρα) στα περίφημα 5Χ5 όπου δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για προθέρμανση και η κατάσταση του τάπητα είναι κατά κανόνα άθλια. Τουλάχιστον τα 5Χ5 έχουν κάνει πλούσιους και τους φυσιοθεραπευτές καθώς οι μισοί και πλέον πελάτες τους προέρχονται από εκεί (διαστρέμματα, ρήξη χιαστού,κάκωση μηνίσκου κλπ εξαιτίας της ακαταλληλότητας του χλοοτάπητα).


Είμαι κορόιδο γιατί δέχομαι να πληρώνω τον καφέ 3 και 4 ευρώ ενώ το κόστος του δεν υπερβαίνει τα 20 λεπτά (αισχροκέρδεια μέχρι και 2000 %). Κόβεται περίπου μία απόδειξη ανά τρεις καφέδες και σχεδόν πάντα οι υπάλληλοι κακοπληρώνονται και είναι ανασφάλιστοι. Μάλιστα οι ιδιοκτήτες και οι υπάλληλοι θεωρούν αυτονόητη τη συναίνεσή μας στη μη παροχή αποδείξεων σαν να κερδίζουμε κι εμείς από αυτή την ιστορία.


Είμαι κορόιδο

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Γράμμα Φιλανδού μαθητή



Φιλανδός μαθητής περιγράφει στο γράμμα του προς τον Έλληνα φίλο του πως κυλάει η μέρα του.

... Τώρα θα σου περιγράψω πως περνάω την ημέρα μου. Στις 8 αρχίζει το σχολείο μέσα στην τάξη και χωρίς συγκεντρώσεις στο προαύλιο, όπου μέσω ηχείων ακούμε μια εισαγωγική ομιλία αν πρόκειται για κάποια επέτειο, αλλά συνήθως ακούμε μόνο λίγη μουσική για περισυλλογή και ψυχολογική προετοιμασία για το μάθημα. Κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο - τραπεζάκι, που δεν είναι πάντα το ίδιο, επειδή σε εμάς δεν αλλάζουν αίθουσα οι δάσκαλοι αλλά οι μαθητές.Κάθε δάσκαλος έχει τη δική του αίθουσα και νομίζω πως είναι σωστό, διότι εκεί μέσα έχει τα προσωπικά του αντικείμενα, βιβλία και ότι άλλο χρειάζεται για το μάθημά του. Κάθε τάξη έχει επιδιασκόπιο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο και έναν Η/Υ συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο.Ο δάσκαλος υποδέχεται τα παιδιά στην τάξη του σαν οικοδεσπότης. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει ακουστικά και μάλιστα ο καθηγητής μου των λατινικών έχει στην τάξη του και έναν οικιακό κινηματογράφο.Για τις γλώσσες έχουμε ένα εργαστήριο γλωσσών, για τη βιολογία ένα ειδικό εργαστήριο κλπ.Στον δάσκαλο μιλάμε πάντοτε στον ενικό και αν έχουμε κάποιο πρόβλημα φωνάζουμε «hei ope» που σημαίνει «ε δάσκαλε» και έρχεται ο δάσκαλος να μας βοηθήσει.Αν κάποιος δεν ξέρει κάτι ή δεν έχει λύσει κάποιο πρόβλημα, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η φιλοσοφία μας είναι πως κάθε μαθητής είναι υπεύθυνος για τη μάθηση του. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να του κάνει ενισχυτικά μαθήματα τις απογευματινές ώρες. Αν κάποιος μαθητής ήταν άρρωστος ή πήγε μερικές ημέρες με τους γονείς του διακοπές, ο δάσκαλος υποχρεούται να του αναπληρώσει τις ώρες με ενισχυτική διδασκαλία.Παρότι θεωρούμε ότι ο μαθητής μαθαίνει μόνο γιατί το επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχουν κάπου - κάπου μικρά τεστ αλλά περισσότερο για κίνητρο υποκίνησης. Κάθε μάθημα κρατάει 45 λεπτά και ακολουθεί ένα διάλειμμα ενός τετάρτου.Στις 11.45 και για μισή ώρα υπάρχει φαγητό, στο εστιατόριο φυσικά και όχι μέσα στις τάξεις. Δευτέρα και Παρασκευή το σχολείο τελειώνει στις 14.00, εκτός κι αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό μέσα στο σχολείο, όπως π.χ. σπορ ή κάτι άλλο. Τις άλλες ημέρες το σχολείο τελειώνει στις 16.00.Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές, συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.Το τι κάναμε σε όλη τη διάρκεια των 5 εβδομάδων δεν είναι και τόσο σημαντικό. Μετά το σχολείο πηγαίνω στο σπίτι, συνήθως χωρίς την τσάντα μου, αφού εκεί θα κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα στο σχολείο. Θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω κάτι άλλο. Διαβάζουμε πάρα πολύ εξωσχολικά βιβλία, γι' αυτό και στην ανάγνωση βγήκαμε πρώτοι με απόσταση από το δεύτερο, ενώ εσείς όπως άκουσα πιάσατε «πάτο».


Υστερόγραφο

Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν»....


Για γέλια ή για κλάματα;

Μπορεί να είναι ξεπουλημένοι εκεί στις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, αλλά τουλάχιστον έχουν χιούμορ.. Είδα πρωί πρωί την αφίσα για την απεργία της 26/9 και μου έφτιαξε η μέρα!


Σε πρώτη φάση... Γιατί στη συνέχεια ένιωσα λίγο σαν καρέτα-καρέτα μ' αυτό το SOS. Τι είμαστε ρε σεις, είδος υπό εξαφάνιση; Και παρακάτω αποκαλύπτεται ξεκάθαρα για ακόμη μια φορά ο στόχος των υποταγμένων στα αφεντικά τους συνδικαλιστικών οργανώσεων: να σωθεί η χώρα, αλλά πρώτα απ' όλα οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ της! Να πληρώσουμε δηλαδή ρε αδελφέ, αλλά μην εξαθλιωθούμε και τελείως... Να βοηθήσουμε να βγουν τα αφεντικά και οι τράπεζες από την κρίση τους, αλλά να έχουμε κι εμείς μια δουλειά, έστω και με 200 ευρώ! Και ψάχνοντας τη μία αφίσα, βρήκα και τη δεύτερη...


Κατ' αρχήν, ποιοι όλοι μαζί; Ίδια συμφέροντα έχουν οι εργάτες με τους εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ; Και πότε αρχίσατε εσείς, για να συνεχίσετε κιόλας, για την ανατροπή μέτρων και μνημονίων; Όταν υπογράφετε μειώσεις μισθών ή όταν πρέπει να ασκηθεί τεράστια πίεση ακόμα και για την κήρυξη απεργίας; 

ΚΑΙ γι' αυτό, στις 26 του Σεπτέμβρη θα είμαστε στην απεργία με το ΠΑΜΕ, στις 10:30π.μ. στην Ομόνοια.




Υ.Γ: Άσχετο, αλλά, ξαφνικά, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις, τα 11,5 δις έγιναν 13,5 δις! Ε, ρε, δούλεμα που πέφτει...

(Οι καναπεδες μπορουν να χρησιμοποιηθουν και για οδοφραγματα, οσοι δεν μπορουν να τον αποχωριστουν να τον φερουνε μαζι...)

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

"Η Ώρα του Λαού"

Ελληνοφρένεια . Τρίτη 18/9/2012
Η Ώρα του λαού , μέρος Α΄

Ακροατής:  (...) "Βαρέθηκε ο κόσμος ρε παιδιά... τραγούδια , συναυλίες, κουβέντες, μπλα μπλα μπλα.... (...) Άκου να δεις φιλαράκο και δεν πα να κάνουν εκατόν πενήντα πορείες. Εγώ έχω πάει σε είκοσι πορείες και θα πάω και σ'άλλες είκοσι. Δε γίνεται τίποτα. Πέρασα προχτές απ'τον Περισσό, πόσα τετραγωνικά είναι αυτό το κτίριο; Μπορεί να στεγάσει μέσα κόσμο, να τον φιλοξενήσει, μπορεί να βάλει κι ένα τσικάλι φαγητό. Βαρέθηκε ο κόσμος τα λόγια παιδιά, αφήστε τα λόγια. Λόγια, πολλά λόγια, έργα μπορείτε να κάνετε; Αυτό είναι, από λόγια χορτάσαμε και από τους αριστερούς και από τους άλλους..."

Ακούω και έχω εκπλαγεί... Τι λες ρε φίλε συναγωνιστή; Έχεις πάει σε είκοσι πορείες;;; Είσαι δε διατεθειμένος να πας και σε άλλες είκοσι;; Ε τότε έχεις χίλια δίκια, και απορώ πραγματικά πώς δεν γίνεται τίποτα...

Άσε που έχεις και πολιτική πρόταση. Αν και, εδώ που τα λέμε, έρχεσαι δεύτερος σε ό,τι αφορά το "τσικάλι", μας πρόλαβαν άλλοι, η ιδέα της φιλοξενίας είναι πρωτότυπη, δεν μπορώ να πω...
Χα! Θα φάτε τη σκόνη μας φασίστες έτσι και υλοποιηθεί αυτή η ιδέα, και θα τρέχει ο Μιχαλολιάκος να ανακαινίζει τα μπουρδελοξενοδοχεία του για να μπει στο παιχνίδι. Νικητής θα αναδειχθεί ο έχων τη μεγαλύτερη εφευρετικότητα και τον περισσότερο λαϊκισμό.

Έχει δίκιο ο συναγωνιστής, βαρέθηκε ο κόσμος τα λόγια. Τι "εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία" και "χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά" και άλλα τέτοια γραφικά του λέτε; "Λόγια, πολλά λόγια, έργα μπορείτε να κάνετε;" Και ποιες πορείες και απεργίες και λοιπές κινητοποιήσεις θα αντιπαρατάξετε; Δεν έχει ανάγκη από αυτά ο κόσμος για να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει. Δώστε τους εσείς στέγη, φαγητό, και καμιά δουλίτσα δεν θα ήταν άσχημα, για να νιώσει ο κόσμος ασφαλής και μετά, με την ησυχία του και απερίσπαστα, να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει.

Γιατί, αν δεν έχεις σπίτι και φαΐ με τι μυαλό να "καθίσεις" να αναλογιστείς ποιος σε έφερε σε αυτή την κατάσταση, ποιος σε εκμεταλλεύεται, ποιος είναι ο ταξικός σου εχθρός και, κυρίως, ποια η τάξη σου, και να αντιδράσεις; Ενώ, αν έχεις σπίτι, ε μάλλον θα έχεις και καναπέ, και θα μπορείς να καθίσεις αναπαυτικά και να τα αναλογιστείς όλα αυτά. Η', έχεις δεν έχεις σπίτι, μπορείς να στέκεσαι και να κατηγορείς το ΚΚΕ, που είναι "καλό στα λόγια" αλλά "από πράξεις χωλαίνει" και δεν σου δίνει στο πιάτο αυτό που άλλοι σου στέρησαν και μόνο ΕΣΥ μπορείς να διεκδικήσεις.

Και σου αντιστρέφω το ερώτημα φίλε "συναγωνιστή", σε εσένα και στον όποιο κόσμο σαν κι εσένα:
 Λόγια, πολλά λόγια, ΕΡΓΑ μπορείτε να κάνετε;

ΞΥΠΝΗΣΤΕ!



Ρε εσύ, μήπως...




Ναι εσύ!

Βαρέθηκες να ακούς τους πάσης φύσεως Βαρουφάκηδες να αναλύουν γιατί η ζωή σου θα πάει απο το κακό στο χειρότερο?

Μήπως κουράστηκες απο την Αριστερά που σου λέει ψήφισε με για να σου λύσω τα προβλήματα?

Μήπως αγανάκτησες που στον χώρο δουλειάς σου σε τρομοκρατούν κάθε μέρα και δεν ακούγεται κίχ?

Μήπως κατάλαβες ότι οι σωτήρες που περιμένεις τόσα χρόνια δεν θα έρθουν ποτέ?

Μήπως σταμάτησες να ονειρεύεσαι τα λαχεία και την ταξική σου ανέλιξη?

Μήπως βαρέθηκες να κλείνεις τα μάτια στην αδικία?

Μήπως κουράστηκες να περιμένεις απο τον καπιταλισμό να γίνει ανθρώπινος?

Μήπως άρχισες να νιώθεις στο πετσί σου τον Ιμπεριαλισμό,που απο μία ξύλινη λέξη έγινε κομμάτι της ζωής σου?

Μήπως ήρθε η ώρα να πολιτικοποιηθείς και να καταλάβεις πώς λειτουργεί ο καπιταλισμός ?

Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσεις τις συνωμοσίες και τα σχόλια στο ίντερνετ και να πάς στην λαϊκή συνέλευση της γειτονιάς σου, στο σωματείο σου, στον σύλλογο σου ?

Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτείς την απεργία, την κατάληψη, την διαδήλωση, την συμμετοχή σου σε συλλογικές διαδικασίες με άλλους ανθρώπους στην πραγματική ζωή?

Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσεις να μιλάς γενικά για όλους και για όλα και να μάθεις συγκεκριμένα πράγματα?

Μήπως η οργή σου πρέπει να μετατραπεί σε όραμα για το μέλλον και όχι απλά βρισίδι?

Μήπως ρε συ, ήρθε η ώρα να καταλάβεις ότι όλα όσα έχεις τα κέρδισαν κάποιοι με αγώνες και θυσίες και πώς για να συνεχίσεις να τα έχεις πρέπει να αγωνιστείς?

Τώρα είναι η ώρα,λίγο ίντερνετ, πολύ πράξη, μπλέξου με συλλογικές διαδικασίες, ψάξε στην κοντινότερη γειτονιά για συνέλευση, πολιτικοποιήσου!  Ψάξε στην σχολή σου για συζήτηση και δράση. Ψάξου στη δουλειά σου για αυτούς που το λέει η καρδιά τους και κάντε κάτι.

Κάπου εκεί θα είμαι και γώ.


Πηγή: Όλα είναι δρόμος
*Αναρτήθηκε από Praxis red, το είδαμε στο Ήφαιστος

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Αναβλήθηκε η κατεδάφιση του καταυλισμού των Ρομά στο Χαλάνδρι

Αναβλήθηκε χθες η εκτέλεση της απόφασης της περιφέρειας για την κατεδάφιση του καταυλισμού των Ρομά (ως αυθαιρέτου!)  πίσω από το Σταθμό του Μετρό, δίπλα στο Νομισματοκοπείο, η οποία ήταν προγραμματισμένη για σήμερα το πρωί, έπειτα από συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν περίπου 70 Ρομά.  Αντίθετα δόθηκε προθεσμία 2 μηνών ώστε «Δήμος και Ρομά να συνεργαστούν προκειμένου να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση καθώς και οι δύο πλευρές δεσμεύθηκαν να κάνουν το καλύτερο δυνατό».
Οι διαμαρτυρόμενοι αποχώρισαν στις 14:00 μετά την συνάντηση εκπροσώπων τους με τον δήμαρχο, ο οποίος τους μετέφερε την απόφαση αναστολής κατεδάφισης των καταυλισμών τους.


Τα...νούμερα ψεύδονται. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια.

Από το εδώ και τώρα



Του Δημήτρη Μυ
Παρά τη συστηματική προσπάθεια συσκότισης που κατέβαλλαν τη τελευταία διετία τα νούμερα του εγχώριου πολιτικού και μιντιακού συστήματος, οι αριθμοί έχουν μια άμεση σχέση με την πραγματικότητα, η οποία όπως γνωρίζουμε είναι επίμονη. Ας ρίξουμε, λοιπόν μια ματιά στους αριθμούς και την πραγματικότητα.

Σύμφωνα λοιπόν με τον αναπληρωτή υπουργό οικονομικών (και όχι κανένα ....τυχάρπαστο Συριζαίο ή ακόμη χειρότερα κομμουνιστή οικονομολόγο) Χρήστο Σταϊκούρα:
Στο τέλος του 2009, ο εγχώριος τομέας, περιλαμβανομένης και της Τράπεζας της Ελλάδας είχε στην κατοχή του ομόλογα ονομαστικής αξίας 56,9 δισ. Ευρώ
Την ίδια εποχή οι ξένες τράπεζες και λοιποί εξωχώριοι φορείς κατείχαν ομόλογα αξίας… 145 δισ. ευρώ.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ον: Αν τότε, γίνονταν το περιβόητο κούρεμα οι απώλειες θα ήταν συντριπτικά εις βάρος των ξένων συμφερόντων και όχι των ελληνικών.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Τίποτα δεν πάει χαμένο...

Σαν σήμερα, πριν 30 χρόνια, έφυγε πρόωρα απ' τη ζωή ένας απ' τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες - αγωνιστές, ο Μάνος Λοΐζος... Το έργο του αξεπέραστο, και εξίσου (αν όχι και περισσότερο) επίκαιρο, τέσσερις (και κάτι) δεκαετίες μετά τον Μάη του '68, την ελληνική χούντα και τα επαναστατικά κινήματα ανά τον κόσμο, γεγονότα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τις δημιουργίες του... Τα τραγούδια του θα μας κρατάνε συντροφιά για πάντα και θα μας δίνουν δύναμη για τους αγώνες που ακολουθούν...













Ο όρκος των ταγμάτων ασφαλείας

Αυτός ήταν ο όρκος των ταγμάτων ασφαλείας, που σήμερα φιλοδοξούν να επαναδημιουργήσουν οι, κατά τα άλλα "Έλληνες και εθνικόφρονες" της χα...

«Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον,
ότι θα υπακούω απολύτως ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ.
Θα εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθεισομένας μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου.
Γνωρίζω καλώς, ότι διά μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεών μου, τας οποίας διά του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ».



ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Από Αριστερά και Πολιτική


  • Το 6ήμερο, το 13ωρο, το 78ωρο και η μέτρηση της εργασίας
Πρωί – πρωί (16/9/2012) ανάμεσα στα άλλα που συζητούσαν οι επαΐοντες του ΣΚΑΪ, έπεσε και 
δάκρυ για τη χαμένη τιμή του ωραρίου εργασίας. Έτσι στα "μαλακά" εκφράστηκε από τον 
κ. Μητρόπουλο ο αποτροπιασμός για  πιθανό «ωράριο μπάσκετ». Δηλαδή να πληρώνεται μόνο 
ο ενεργός (παραγωγικός) χρόνος εργασίας κατά την διάρκεια του χρόνου εργασίας.  

Δεν έχει σημασία ο αποτροπιασμός αφού παρόμοιος υπήρχε από τους «ειδικούς» για κάθε 
μέτρο που καταγγέλλονταν σαν απαράδεκτο αλλά σε λίγο το θεωρούσαν άμεσα ή έμμεσα 
αναγκαίο, αρκεί να μη χάσουμε τη "δόση", την ΕΕ και το ευρώ! Σημασία έχει το ίδιο το σχέδιο και 
πως θα αντιμετωπιστεί από την εργατική τάξη, όχι από τους ειδικούς.  

Το «ωράριο μπάσκετ» σημαίνει μέτρηση (με τεχνικούς και διοικητικούς μηχανισμούς) της ενεργού 
και ανενεργού εργασίας. Μπορεί δηλαδή κάποιος να είναι στη δουλειά 13 ώρες αλλά το 
«εργασιόμετρο» να γράψει 3 ή 4 ώρες ενεργού εργασίας για τις οποίες και δικαιούται θεωρητικά 
να αμειφθεί. Λέω «θεωρητικά» γιατί θα δείτε πως ο ανενεργός χρόνος δεν είναι απλή αφαίρεση 
από την αμοιβή του χρόνου εργασίας. 

Η σκέψη των εργοδοτών είναι πολύ σωστή! Δεν γίνεται να 
πληρώνουν χρόνο που ο άλλος δεν παράγει έργο (κέρδη). 
Μόνο έτσι η επιχείρηση θα γίνει αποδοτική και ανταγωνιστική 
αλλά και θα εφαρμοστεί και η… σοσιαλιστική αρχή «στον 
καθένα ανάλογα με την εργασία του»!
Σε όλα έχουν δίκαιο οι εργοδότες αν το εξετάσεις από 
ουδέτερη πλευρά, εκτός από ένα: στην ύπαρξή τους! 
Αυτό είναι το "λάθος" της σημερινής κοινωνίας και της 
εργατικής τάξης. Ότι ακόμη τους αφήνει να υπάρχουν! 
Αν εξαλειφθούν δεν μας πειράζει καθόλου να έχουν 
«δίκαιο», όσο «δίκαιο» είχε η Μ. Αντουανέτα από την 
πλευρά της, όταν έλεγε ότι αυτοί που δεν έχουν ψωμί 
να τρώνε παντεσπάνι! 






Πριν 12 χρόνια είχα γράψει ένα (ανέκδοτο) βιβλίο με τίτλο «Η ονειρεμένη πολιτεία του 
κεφαλαίου» που εκφράζει τη βαθιά «ψυχή» του κεφαλαίου, δηλαδή τα βάθη της κόλασης 
που έχει για τους ανθρώπους. Ένα μικρό μέρος του, μαζί και το «ωράριο Μπάσκετ» το είχα 
αναρτήσει ως μέρος του κειμένου: 
«Ο απόλυτος εξευτελισμός της εργατικής τάξης (ΙΙ) http://aristeripolitiki.blogspot.com/

Παρότι αναρτημένο, νομίζω πως με το 13ωρο, με την κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος 
αλλά και την ύπουλη  συζήτηση για «ωράριο μπάσκετ» στην ΤΒ, επαναφέρω μερικά πολύ 
επίκαιρα κομμάτια από εκείνη την ανάρτηση.

Η ΧΑ αποκαλύπτει τις πραγματικές της προθέσεις..


 Από το εδώ και τώρα














Κρατώντας ελληνικές σημαίες και σημαίες του κόμματός τους, παρατεταγμένοι σαν στρατός, και φωνάζοντας συνθήματα, όπως:«Αλήτες – φονιάδες – κομμουνιστές», «τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά», «ο λαός δεν ξεχνά τους προδότες τους κρεμά», «αίμα – τιμή – Χρυσή Αυγή» έφτασε σήμερα το πρωί στον Μεγαλά πολυπληθής αντιπροσωπεία της Χρυσής Αυγής για το ετήσιο μνημόσυνο για τα θύματα στην Πηγάδα.
Χαιρετισμούς απηύθηναν εκ μέρους των συγγενών των θυμάτων ο Χρήστος Μπένος, ο δήμαρχος Οιχαλίας Φίλιππος Μπάμης και ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος, που μίλησε για καινούργιους συμμορίτες, Δεξιούς και Αριστερούς και είπε ότι αυτές τις γιορτές η Χρυσή Αυγή θα τις κάνει εθνικές.

Σχόλιο εδώ και τώρα: Αυτό το  «τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά» είναι μες τη λατρεία της νομιμότητας και δείχνει ακριβώς ποιος είναι ο στόχος των "παιδιών με τις σημαίες". 
Κάποιοι λοιπόν ακονίζουν ολοφάνερα σε κοινή θέα τα μαχαίρια,  ενώ κάποιοι άλλοι δεν τόχουν βέβαια σκοπό να γυρίσουν και το άλλο μάγουλο.

Εδώ, μπορείτε να δείτε και βίντεο με τις εμετικές δηλώσεις...

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Μεθοδεύουν ωμές παρεμβάσεις στη λειτουργία των κομμάτων


Η πάταξη του «μαύρου χρήματος» χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα για αντιδραστικές νομοθετικές αλλαγές

  «Νομοθετική πρωτοβουλία» για τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των κομμάτων «που λαμβάνει υπ' όψιν όλα τα ευρωπαϊκά δεδομένα που παρακολουθεί το Συμβούλιο της Ευρώπης», προανήγγειλε την περασμένη Τετάρτη ο υπουργός Εσωτερικών Ε. Στυλιανίδης.
  Είχε προηγηθεί η γνωστοποίηση έκθεσης της Επιτροπής κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία θέτει την Ελλάδα σε καθεστώς επιτήρησης μέχρι το τέλος του 2012, μεταξύ άλλων και λόγω της «πλήρους ανεπάρκειας (...) στην διασφάλιση της διαφάνειας στη χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων».
  Οι ρυθμίσεις που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση με πρόσχημα την πάταξη του «μαύρου χρήματος», στόχο έχουν να παρέμβουν στο εσωτερικό και να βάλουν επιπλέον εμπόδια στη δράση κομμάτων όπως το ΚΚΕ, που αντιπαλεύουν το αστικό σύστημα και μάχονται με όρους μαζικής πολιτικής πάλης για την ανατροπή του.
  Τρανταχτή απόδειξη γι' αυτό είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση επικαλείται το Συμβούλιο της Ευρώπης στις αλλαγές που σκοπεύει να προωθήσει. Τι λέει όμως το Συμβούλιο για τα κόμματα και τη χρηματοδότησή τους; Αποκαλυπτικά ντοκουμέντα είναι ο «Κώδικας καλής πρακτικής για τα πολιτικά κόμματα» που υιοθέτησε το 2007 και το ψήφισμα της «Επιτροπής της Βενετίας» (όπως ονομάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Δημοκρατία μέσω Νομοθεσίας του Συμβουλίου της Ευρώπης) για «έναν κώδικα καλής πρακτικής στο πεδίο των πολιτικών κομμάτων», που υιοθετήθηκε το Δεκέμβρη του 2008.

  Το ψήφισμα της «Επιτροπής της Βενετίας» φτάνει στο σημείο να προβλέψει ότι«απαγόρευση ή επιβολή διάλυσης πολιτικών κομμάτων μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο στην περίπτωση κομμάτων που συνηγορούν υπέρ της χρήσης βίας ή ασκούν βία ως πολιτικό μέσο για να ανατρέψουν τη δημοκρατική συνταγματική τάξη (...) Τα κόμματα πρέπει να σέβονται το Σύνταγμα και τους νόμους».
  Με άλλα λόγια, ανοίγει το δρόμο για ποινικοποίηση της ιδεολογίας, μέσα από την ταύτιση της ατομικής τυφλής βίας με τη μαζική πολιτική πάλη. Επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν απαγορεύσεις και διώξεις σε κομμουνιστικά κόμματα που καλούν σε οργάνωση της λαϊκής πάλης με στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, του σοσιαλισμού. Διώξεις που σε πολλές χώρες - μέλη της ΕΕ είναι ήδη πραγματικότητα.
  Οι αξιώσεις τους είναι τερατώδεις, αφού ζητούν πρόσβαση στα προγραμματικά και ιδεολογικά ντοκουμέντα και συζητήσεις, στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στους λογαριασμούς του κάθε κόμματος. Ακόμα, στον τρόπο εκλογής των οργάνων, στην έγκριση ή απόρριψη αιτήματος οποιουδήποτε να γίνει μέλος ενός κόμματος. Δηλαδή, θέλουν στο πιάτο το σύνολο των εσωοργανωτικών διαδικασιών.
  Εκεί πάνω χρησιμοποιούν και τον εκβιασμό της χρηματοδότησης, απειλώντας με πρόστιμα, σταμάτημα της κρατικής επιδότησης και άλλες ποινές έως και με διάλυση για όσα κόμματα δεν συμμορφώνονται. Με σαφήνεια δηλώνεται ότι αποδεκτά γίνονται μόνο τα κόμματα που κινούνται εντός των ορίων της εξουσίας των μονοπωλίων, με «σεβασμό στο συνταγματικό και νομικό πλαίσιο».
  Όσο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, ζητείται να γίνεται με «λογοδοσία» και αμφισβητείται το δικαίωμα του κάθε κόμματος να ενισχύεται ακόμα και από τις αποζημιώσεις των βουλευτών του, αφού «είναι αμφισβητούμενο κατά πόσον αυτή η μορφή χρηματοδότησης είναι συμβατή με την έννοια ότι οι βουλευτές έχουν ελεύθερη εντολή». Επιπλέον, αξιώνεται να υποχρεώνονται τα κόμματα να δημοσιοποιούν τους οικονομικούς ενισχυτές τους.
  Μία προς μία οι διατάξεις αυτές πλήττουν ευθέως το ΚΚΕ που βασίζεται οικονομικά στην ενίσχυση των μελών του και σε ό,τι προσφέρουν απ' το υστέρημά τους τα λαϊκά στρώματα. Εννοείται πως σε ό,τι αφορά το Κόμμα, δεν πρόκειται να υποβάλει τη στρατηγική, την εσωοργανωτική του ζωή, ούτε τη σχέση του με τους εργαζόμενους, για έλεγχο και έγκριση στους μηχανισμούς του αστικού κράτους.


 Υ.Γ. Πολύ θα ήθελαν να μας κάνουν Πολωνία ή Λιθουανία ή , ή, μόνο που δεν πρόκειται να τους περάσει.....

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Ενημέρωση και διαδίκτυο: Νέοι δρόμοι για την ενημέρωση - νέοι δρόμοι για τη χειραγώγηση


Χρειάζονται φίλτρα για την εξέταση κάθε πληροφορίας και είδησης

Συζήτηση για τη διαδικασία της ενημέρωσης μέσω του διαδικτύου έγινε την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ

Μεγάλο το ενδιαφέρον και πολυπληθής η συμμετοχή, κυρίως νέων, στο χώρο των ΑΕΙ - ΤΕΙ κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τίτλο:«Ενημέρωση και διαδίκτυο: Νέοι δρόμοι για την ενημέρωση - νέοι δρόμοι για τη χειραγώγηση».
Κεντρικοί ομιλητές της συζήτησης ήταν ο Σταύρος Ξενικουδάκης, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Ριζοσπάστη» και ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ, που έθιξαν βασικές πλευρές αυτής της πολύπλοκης διαδικασίας της ενημέρωσης μέσω του διαδικτύου.
Πρώτος ξεκίνησε ο Στ. Ξενικουδάκης ο οποίος αναφερόμενος στην παρανόηση που παρατηρείται συχνά σε ό,τι αφορά την ενημέρωση μέσα από το διαδίκτυο, πως αυτή μετουσιώνεται ταυτόχρονα σε γνώση, ανέφερε σχετικά: «Η ενημέρωση δεν είναι γνώση, όπως και η πληροφορία δεν είναι γνώση. Η πληροφόρηση, η ενημέρωση δεν συνιστά και δε συμβάλλει απαραίτητα σε ένα δομημένο νοητικό σχήμα, που αντανακλά την αντικειμενική πραγματικότητα. Γνώση είναι η άρρηκτα δεμένη με την πράξη διαδικασία, που σχετίζεται με την αντανάκλαση και αναπαράσταση της αντικειμενικής πραγματικότητας στη νόηση του ανθρώπου.
Η ενημέρωση γίνεται πάντα από τη σκοπιά του φορέα της. Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την πρόθεση των συντακτών των ειδήσεων. Αφού οι ειδήσεις έχουν ενσωματωμένο ταξικό μήνυμα, επειδή συντάσσονται και διακινούνται μέσα σε μια κοινωνία όπου διεξάγεται πάλη των τάξεων, τότε και οι εργαζόμενοι αποδέκτες αυτής της ενημέρωσης πρέπει να αναπτύξουν τα κατάλληλα φίλτρα που θα αποκαλύπτουν στα μάτια τους την ταξική στόχευση της συγκεκριμένης ενημέρωσης. Να μη δέχονται την ενημέρωση αυτή ως θέσφατο και δεδομένο, ακόμα κι αν προέρχεται από διαφορετικές, μεταξύ τους υποτίθεται ανεξάρτητες και "αντικειμενικές" πηγές».

Σε ό,τι αφορά τη στάση του ΚΚΕ στο ζήτημα του διαδικτύου και για το αν συμμετέχει δυναμικά στις εξελίξεις της τεχνολογίας σημείωσε πως «το ΚΚΕ πρωτοπόρησε όταν άλλοι δεν το είχαν ακόμα ακουστά. Το 1996 δημιούργησε το δικό του ιστότοπο. Το 1997 δημιουργήθηκε το site της εφημερίδας, ιστότοποι της ΚΝΕ, του solidnet και πολλοί άλλοι εδώ και πολλά χρόνια. Βέβαια, πρόκειται να δημιουργηθεί ένα ειδησεογραφικό portal. Το Κόμμα δηλαδή από την αρχή, όταν διαδόθηκε η χρήση του διαδικτύου και στην Ελλάδα αξιοποίησε τις προσφερόμενες δυνατότητες για την ενημέρωση, τη διαφώτιση και την επικοινωνία.
Συνοψίζοντας μπαίνει το ερώτημα: Το διαδίκτυο γενικότερα και σε σχέση με την ενημέρωση, άγγελος ή διάβολος; Ούτε άγγελος, ούτε διάβολος. Είναι ανάλογα με τους σκοπούς για τους οποίους χρησιμοποιείται. Οι νέοι δρόμοι που ανοίγει για την ενημέρωση χρειάζονται φίλτρα, την εξέταση του προσφερόμενου υλικού από την σκοπιά της αλήθειας, της ακρίβειας και της σκοπιμότητας. Εξέταση με την καθαρή ματιά της εργατικής τάξης, που μπορεί να δει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, γιατί μόνο έτσι μπορεί να ανατρέψει το καθεστώς της εκμετάλλευσης.
Η σημερινή πραγματικότητα του διαδικτύου, αλλά και το μέλλον του είναι η αντανάκλαση της ταξικής πάλης. Το ίδιο και η ενημέρωση που προσφέρει. Η αστική τάξη κυριαρχεί σε αυτό όπως κυριαρχεί και στην κοινωνία. Μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί και από το εργατικό κίνημα, όμως η αλλαγή στην κοινωνία δεν θα έρθει από την αλλαγή του διαδικτύου, ούτε μέσω του διαδικτύου, παρότι είναι κι αυτό ένα επιμέρους πεδίο σύγκρουσης. Το αντίθετο θα συμβεί. Η αλλαγή της πραγματικότητας του διαδικτύου θα έρθει μέσα από τον πολιτικό αγώνα στην κοινωνία, στον τόπο εργασίας και στον τόπο διαμονής».

To διαδίκτυο δεν είναι χώρος απόλυτης ελευθερίας και ισοτιμίας όπως προπαγανδίζουν οι αστοί

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

«Φτάνει, ως εδώ»!


«Αγαπητοί συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιους προβληματισμούς μου που με παιδεύουν το τελευταίο καιρό.
-- Εάν την αντίθεσή μου σ' ό,τι συμβαίνει γύρω μου την λέω χαμηλόφωνα στο σπίτι μου, δε μ' ακούει κανείς.
-- Εάν δεν εκφράζω την άποψή μου θαρραλέα είμαι ανύπαρκτος. Δε με ξέρει κανείς. Μου αξίζει ό,τι ζήτησα. Τίποτα.
-- Εάν περιμένω από τους άλλους, θα μου δώσουν ό,τι έχουν ευχαρίστηση, ό,τι τους βολεύει. Κι εγώ καμία αντίρρηση. Για να θεωρούμαι το καλό παιδί, ο λογικός άνθρωπος. Δηλαδή, το θύμα του έργου, που υπομένει το κρύο μέχρι να περάσει ο χειμώνας, για να λιώσει απ' την καλοκαιρινή ζέστη. Περιμένοντας μια άνοιξη που θα έρθει όταν το αποφασίσουν τα εργοδοτικά λουλούδιαΔηλαδή, ποτέ.
Οι επιχειρηματίες ζήσανε εποχές με υπερκέρδη τα οποία δε μας μοίρασαν ποτέ. Τώρα που μειώθηκαν τα κέρδη τους, θέλουν να τα διατηρήσουν εξαθλιώνοντας εμένα και την οικογένειά μου. Ε, λοιπόν, δεν το δέχομαι. Φτάνει, ως εδώ. Δε θα παίζουν με τη ζωή μου.
Εξάλλου, με κανέναν δεν έκαναν συμβόλαιο ότι κάθε χρόνο θα κερδίζουν και περισσότερα. Η αχαριστία που τους διακρίνει στερείται ηθικής και ανθρωπιάς. Το μόνο που βλέπουν είναι αριθμούς. Οι άνθρωποι γι' αυτούς είναι αναλώσιμοι. Ας αναλογιστεί ο καθένας από εμάς, πόσες προσπάθειες, πόση ανοχή και υπομονή έχει κάνει για να φέρει εις πέρας ό,τι του ζητήθηκε στο χώρο δουλειάς. Δουλεύοντας 15 και 20 μέρες χωρίς ρεπό, με υπερωρίες, απλήρωτα, σύμφωνα με την προσαύξηση που προβλέπει ο νόμος. Ολοι θα θυμάστε τη δακρύβρεχτη επιστολή του Αριστοτέλη Διβάνη που διαβάστηκε από τον διευθυντή στη συνέλευση των εργαζομένων και ζητούσε τη βοήθεια του προσωπικού, να παραχωρήσει το κεκτημένο δικαίωμά του να σιτίζεται εντός του οκταώρου και να εφαρμοστεί το οκταμισάωρο. Να μη χτυπάει την κάρτα του όταν δουλεύει το ρεπό του και να ψευδομαρτυρεί ακόμα και τ' όνομά του, για να είναι νομιμοφανής η επιχείρηση σε περίπτωση ελέγχου από την Επιθεώρηση Εργασίας και να μην επιβληθεί πρόστιμο. Παράλληλα δε, με αυτόν τον τρόπο, κανείς δε θα μπορεί να διεκδικήσει την υπερωριακή αμοιβή γιατί δε θα υπάρχουν αποδείξεις. Τυχαίο; Και άλλα διάφορα που έχει βιώσει ο καθένας από εμάς με ξεχωριστό τρόπο.
Σήμερα, λοιπόν, που ήρθε η ώρα να δικαιωθεί ''ο αγώνας της όρνιθας'' που κάναμε έως τώρα, μας τιμούν για τις προσπάθειές μας με μια μεγαλοπρεπή μείωση 15%. Θα μας δοθεί για άλλη μια φορά η ευκαιρία να βοηθήσουμε με το υστέρημά μας τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Για την επιβίωσή μας ούτε κουβέντα. Δεν ενδιαφέρεται κανείς. Δυστυχώς, ούτε εμείς οι ίδιοι. Αυτά που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας και των πράξεών μας.
Για ν' αλλάξει κάτι, συνάδελφοι, πρέπει να σπάσουμε τον υμένα της φοβίας για να τεκνοποιήσουμε τα όνειρά μας. Παρθένος και μητέρα δε γίνεται. Ολοι μας επιβάλλεται να συμμετέχουμε στη διεκδίκηση του δικαιώματός μας για ζωή χωρίς εκπτώσεις και μισθό χωρίς μειώσεις».
(Η παραπάνω τοποθέτηση είναι του Ηλία Κολιόπουλου, μέλους της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου «Κάραβελ», και έγινε σε πρόσφατη μαζική συνέλευση των εργαζομένων στο ξενοδοχείο. Ομόφωνα αποφάσισαν να μην αποδεχτούν καμία μείωση μισθών και να συμμετάσχουν στη σημερινή απεργία του κλάδου)