Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ, ΤΟΥ ΓΚΕΜΠΕΛΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι καινούργιο γεννήθηκε το 1993 ή τα σχέδια άρχισαν πολύ νωρίτερα;



"Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι οικονομική και πολιτική ένωση είκοσι επτά ευρωπαϊκών κρατών. Ιδρύθηκε την 1η Νοεμβρίου 1993 με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (υπογραφή 7.2.1992), γνωστότερης ως Συνθήκης του Μάαστριχτ, βασιζόμενης στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες (Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα,Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας). Από τότε νέες διευρύνσεις έχουν αυξήσει τον αριθμό των κρατών μελών της και μεταγενέστερες τροποποιητικές συνθήκες έχουν επεκτείνει τις αρμοδιότητές της. Θεωρείται ως η ισχυρότερη ένωση κρατών μέχρι σήμερα στην παγκόσμια ιστορία, με επιδιώξεις οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Η ΕΕ αποτελεί το τρέχον στάδιο μιας ανοιχτής διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Με τη θέση σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009 της Συνθήκης της Λισαβόνας (υπογραφή 13.12.2007), η Ευρωπαϊκή Ένωση αντικατέστησε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (πρώην ΕΟΚ) διαδεχόμενη αυτήν".

Αυτά αναφέρει η ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ στο αντίστοιχο λήμμα, είναι όμως μόνο έτσι;

Διαβάζοντας το άρθρο "Ευρωπαϊκή Ένωση....Η μεγάλη παγίδα, στο http://www.pame.gr, βλέπουμε ότι όλα άρχισαν παλαιότερα. Ήταν ένα "δημοκρατικό όνειρο" των Ευρωπαίων καπιταλιστών που ανέθεσαν την υλοποίησή του στα χέρια "άξιων ηγετών" που στήριξαν οικονομικά και μέσω αυτών προσπάθησαν να μας το φορέσουν. Τέτοιοι "άξιοι ηγέτες" ήταν και οι Χίτλερ, Γκέμπελς και Μουσολίνι, διαβάστε παρακάτω το άρθρο του Μιχάλη Ρέλλου. Τώρα και ενώ η καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, σπρώχνει την ΕΕ προς την διάλυση ο Μπαρόζο προτείνει την ομοσπονδοποίηση, να πάψει και τυπικά η ισχύς των Εθνικών κοινοβουλίων και νόμων μεταφέροντας την εξουσία στα χέρια κάθε Μπαρόζο.

Από την http://ec.europa.eu διαβάζουμε την ομιλία του Μπαρόζο :

Προς μία ομοσπονδία εθνικών κρατών - 12/09/2012


Στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης το 2012, ο πρόεδρος Μπαρόζο πρότεινε να προχωρήσει η ΕΕ προς μία ομοσπονδία εθνικών κρατών. Ανήγγειλε επίσης για το φθινόπωρο ένα σχέδιο στρατηγικής όσον αφορά την εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης.

Στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης το 2012, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο τόνισε ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη για μια νέα κατεύθυνση και ένα νέο τρόπο σκέψης για την Ευρώπη.

Διατύπωσε προτάσεις για μια περισσότερο ενωμένη Ευρώπη που θα μπορέσει να ξεπεράσει την κρίση και να διατηρήσει την κυρίαρχη θέση της στο παγκοσμιοποιημένο διεθνές περιβάλλον. "Η παγκοσμιοποίηση απαιτεί μια περισσότερο ενωμένη Ευρώπη. Για περισσότερη ένωση απαιτείται περισσότερη ολοκλήρωση. Για περισσότερη ολοκλήρωση απαιτείται περισσότερη δημοκρατία," τόνισε. Παρουσίασε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια' αποφασιστική συμφωνία για την Ευρώπη' που "απαιτεί την ολοκλήρωση μιας βαθιάς και γνήσιας οικονομικής ένωσης, η οποία θα βασίζεται σε μια πολιτική ένωση."

Παρουσίασε επίσης την πρόταση της Επιτροπής για την κοινή εποπτεία των τραπεζών της ευρωζώνης που θα αποτελέσει ένα ενδιάμεσο βήμα προς τη δημιουργία της τραπεζικής ένωσης. Πρότεινε να αυξηθεί η εποπτεία όλων των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με στόχο την πρόληψη της χρεοκοπίας των τραπεζών και την προστασία των καταθετών.

Στην ομιλία του, ο πρόεδρος Μπαρόζο ανέφερε επίσης τα εξής:


πρότεινε τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου χώρου


περιέγραψε τα στάδια προς μια μεγαλύτερη ολοκλήρωση και ζήτησε να διεξαχθεί ευρεία συζήτηση ενόψει των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014


αναφέρθηκε στην πρόταση της Επιτροπής για έναν ενισχυμένο κανονισμό λειτουργίας των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και πρότεινε να παρουσιάσουν τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα τον δικό τους υποψήφιο για το αξίωμα του επόμενου προέδρου της Επιτροπής.


Και το άρθρο του Μιχάλη Ρέλλου:


  • Ευρωπαική ενωση..Η μεγάλη παγίδα


    ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.


    ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ, ΤΟΥ ΓΚΕΜΠΕΛΣ ΚΑΙ
    ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ


    Οφείλουμε ευγνωμοσύνη σε έντιμους συγγραφείς, όπως ο John Laughland και ο Rodney Atkinson, που ερεύνησαν συστηματικά και ανακάλυψαν την κρυμμένη Ιστορία της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης. Με έκπληξη κάθε πολίτης κάθε δημοκρατικής χώρας της Ευρώπης ανακαλύπτει ότι η "Eυρωπαϊκή Κοινότητα", η "Ευρωπαϊκή Ένωση", η "Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία", η "Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία", η "τελωνειακή ένωση", η "Ευρώπη των περιοχών", η "οικονομική και νομισματική ένωση", δεν αποτελούν συλλήψεις δημοκρατών πολιτικών μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, αλλά έργο ολόκληρου του ναζιστικού καθεστώτος της χιτλερικής Γερμανίας και των συνεργατών των ναζί !!!

    Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι προωθούν σήμερα την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ομοσπονδοποίηση, έχουν φασιστικές αντιλήψεις, ούτε ότι έχουν επίγνωση των πραγματικών φασιστικών ιδεολογικών καταβολών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

    Όμως την εποχή της ναζιστικής λαίλαπας οι φιλελεύθεροι και δημοκράτες Ευρωπαίοι υπερασπίζονταν την αρχή της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Ενώ οι ναζί προπαγάνδιζαν υπέρ της ενωμένης Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Υπενθυμίζουμε ότι η ομοσπονδοποίηση είναι η πιθανότερη εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως μετά το 2004, καθώς την υποστηρίζουν οι ισχυρότεροι πολιτικοί σχηματισμοί !!!

    Πιστεύοντας στην Ευρώπη των δημοκρατικών εθνών, όπου εφαρμόζεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, παραθέτουμε - αποτυπωμένες σε ντοκουμέντα - απόψεις των ναζιστών και των συμμάχων τους, από τις οποίες μπορούν να γεννηθούν πολλές σκέψεις για την σύγχρονες εξελίξεις στην Ευρώπη. Τα συμπεράσματα ας είναι του κάθε αναγνώστη.

    ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΝΑΖΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ


    * Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια σ' αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι πολύ ευφυές να φανταστούμε ότι σε ένα τόσο κατακερματισμένο σπίτι όπως αυτό της Ευρώπης, μια κοινότητα λαών μπορεί να διατηρεί επί μακρόν διαφορετικά νομικά συστήματα και αντιλήψεις δικαίου.

    Αδόλφος Χίτλερ, 1936, ομιλία στο Reichstag.
    * Στις 22/6/1940 ο Γκαίρινγκ διέταξε την εκπόνηση ενός σχεδίου για μια «μεγάλης κλίμακος οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης» ή για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα». Στις 9/7/1940 υπεβλήθη στην Καγκελαρία του ράιχ. Ανέφερε: 1) Την καθιέρωση της σταθερής ισοτιμίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ανάμεσα στα νομίσματα των διαφόρων κρατών και στο γερμανικό μάρκο του ράιχ. 2) Την κατάργηση των τελωνειακών φραγμών στην Ευρώπη και την καθιέρωση μιας αδασμολόγητης περιοχής αγοράς. 3) Την ενασχόληση με εμπορικές διαπραγματεύσεις και σχέσεις με άλλες χώρες. 4) Την προστασία της γεωργίας.