Ομιλία του Νίκου Ζαχαριάδη στην 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Οκτώβρης 1949)

Καινούργια κατάσταση - Καινούργια καθήκοντα

Η εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα μπήκε σε καινούργια φάση ύστερα απ' τις μάχες στο Βίτσι - Γράμμο τον Αύγουστο τούτου του χρόνου. Χαραχτηριστικό γνώρισμα, στην καινούργια αυτή φάση, είναι, απ' τη μια μεριά το γεγονός ότι οι κύριες δυνάμεις του ΔΣΕ, με απόφαση του ΓΑ του,σταμάτησαν τον πόλεμο, διατηρώντας ακέραιη τη μαχητικότητά τους, ενώ σε όλη τη χώρα τα αντάρτικα τμήματά μας συνεχίζουν τη δράση τους ενάντια στο καθεστώς της εξόντωσης του Λαού, που εφαρμόζουν οι ξένοι και ντόπιοι εχθροί του. Και, απ' την άλλη, το γεγονός ότι η στρατιωτική επιτυχία του μοναρχοφασισμού στο Βίτσι - Γράμμο όχι μόνο δε λιγοστεύει τις δυσκολίες και τις αντιθέσεις του μα τις οξύνει ακόμα πιο πολύ. Οι δυσκολίες, οι αντιθέσεις, η ολόπλευρη κρίση, που μέσα της παραδέρνει η νεοελληνική αστοτσιφλικάδικη αντίδραση, δεν αμβλύνονται, μα, αντίθετα, φουντώνουν ακόμα πιο πολύ, γιατί το εσωτερικό ελληνικό ζήτημα (η ελληνική τρα­γωδία), που γεννήθηκε και φύτρωσε μέσα απ' την αστοτσιφλικάδικη μακρόχρονη πολιτική αποικιοποίησης της χώρας και εξανδραποδισμού του Λαού, όχι μόνο δε λύνεται με τη νίκη της αντίδρασης στο Βίτσι - Γράμμο, (όπως δε λύθηκε και με τη διχτατορία του Μεταξά ή ύστερα απ' το Δεκέμβρη του 1944), μα προβάλλει πιο έντονα ακριβώς σαν αποτέλεσμα της νίκης αυτής, εμπλουτισμένο και με τα προ­βλήματα, που συσσώρευσε στη χώρα ο εμφύλιος πόλεμος, που άρχισε πριν τριάμισι χρόνια.

Η κατάσταση για το μοναρχοφασισμό και ύστερα απ' το Βίτσι - Γράμμο παραμένει κρίσιμη και για τον πρόσθετο, μα σημαντικό και καθοριστικό, λόγο, ότι ο πόλεμος, που έδινε στην πλουτοκρατική αντίδραση, όχι μόνο το πρόσχημα να «αγνοεί» τα φλέγοντα εσωτερικά ζητήματα, που σήμερα περισσότερο παρά πριν ζητούν επιταχτικά τη λύση τους, μα και τη δυνατότητα να του φορτώνει σ' αυτόν όλα τα κακά κρύβοντας όλα τα βρώμικά της μέσα στους καπνούς του, ουσιαστικά σταμάτησε ύστερα απ' την ειρηνική προσφορά της ΠΔΚ και ύστερα απ' το γε­γονός ότι οι κύριες δυνάμεις του ΔΣΕ βάλαν τα όπλα παρά πόδα. Τώρα ο μοναρχοφασισμός είναι υποχρεωμένος ν' ατενίσει κατά πρόσωπο τα προβλήματα αυτά και ν' αποκαλύψει όλη την ανικανότητά του να κάνει κάτι για το Λαό και τον τόπο, να δείξει πιο έντονα ακόμα όλη την αντιδραστικότητά του, την προδοσία και την ξενοδουλεία του σε όλη τους τη γδύμνια.

Να γιατί η ειρήνη είναι για το μοναρχοφασισμό πιο δύσκολη απ' τον πό­λεμο. Να γιατί οι δυσκολίες και οι αντιθέσεις του αντί να μικραίνουν θα φου­ντώνουν. Να γιατί και υστέρα απ' τη μάχη στο Βίτσι - Γράμμο, το εσωτερικό μας πρόβλημα παραμένει άλυτο. Παραμένει άλυτο γιατί δεν υπάρχει για το πρόβλη­μα αυτό μοναρχοφασιστική λύση. Ο μοναρχοφασισμός μπορεί να σφάζει, να ρη­μάζει, να γκρεμνά και να καίει. Δε μπορεί ποτέ να δημιουργήσει. Και η λύση για το νεοελληνικό εσωτερικό πρόβλημα παραμένει πάντα μια: η λαϊκοδημοκρατική αναδημιουργία. Να γιατί ο αγώνας συνεχίζεται, παρά το ότι σήμερα αλλάζει μορφή και το κέντρο του βάρους μετατοπίζεται απ' την πολεμική - στρατιωτική δράση στους μαζικούς οικονομικούς και πολιτικούς αγώνες. Ο σκοπός παραμένει πάντα ο ίδιος: λέφτερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική Ελλάδα. Ακριβώς γιατί νική­θηκε ο ΔΣΕ, ακριβώς γιατί νίκησε η μοναρχοφασιστική αντίδραση, η Ελλάδα ξαναμπαίνει σήμερα σε καινούργιο κύκλο από εσωτερικές ανωμαλίες, λαϊκούς αγώνες και ξεσηκώματα, εσωαστικές φαγωμάρες, στρατιωτικοφασιστικά κινήματα και πραξικοπήματα. Η αστοτσιφλικάδικη κακοδαιμονία, πλουτισμένη με την ξε­νική ιμπεριαλιστική επέμβαση και εξάρτηση, που καθορίζει εκατόν τριάντα σχε­δόν τώρα χρόνια την πορεία κατάπτωσης και εξαθλίωσης για τη χώρα και το Λαό, εγκρίνει αναγκαστικά την ανωμαλία, το χάος, την αδιάκοπη λαϊκή τάση για καλύτερη ζωή και λεφτεριά. Η πορεία αυτή δεν μπορεί να τερματιστεί παρά μόνο με την επιβολή αυτής της ιστορικής επιδίωξης του Λαού. Μπαίνουμε τώρα σε καινούργια περίοδο νέων αγώνων για τη λαϊκή επικράτηση.

* * *

Σφαγή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα

Ενδεικτική της συντριβής των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα είναι η έκθεση της«Ageing Report» για το 2012, σύμφωνα με την οποία υπερκαλύφθηκε ο στόχος της συγκυβέρνησης και της τρόικας για «συγκράτηση» των μελλοντικών συνταξιοδοτικών δαπανών του ελληνικού δημοσίου. Τα στοιχεία της έκθεσης δείχνουν ότι οι δαπάνες για συντάξεις θα αυξηθούν κατά 1% του ΑΕΠ την περίοδο 2010-2060 (από το 13,6% στο 14,6% του ΑΕΠ), ενώ στόχος ήταν η αύξηση να μην υπερβαίνει το 2,5% του ΑΕΠ.

Οι αντιλαϊκές - αντεργατικές «επιδόσεις» της Ελλάδας είναι αποτέλεσμα της συστηματικής κατακρήμνισης των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που με αλλεπάλληλους νόμους πριν και στη διάρκεια της κρίσης οδήγησαν σε μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Ειδικά για το τελευταίο, η αύξηση του μέσου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ελλάδα θα αγγίξει τα 8,8 χρόνια, μεταξύ του 2010 και του 2060! Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση στην ΕΕ, μετά από το Λουξεμβούργο, και οδηγεί τα μέσα έτη εργασίας από τα 29,3 το 2010 στα 38,1 το 2060. Με βάση τη νέα πρόβλεψη, η Ελλάδα προσεγγίζει τον κοινοτικό μέσο όρο που είναι στα 39,2 έτη το 2060, δείχνοντας ότι η αντιασφαλιστική επίθεση είναι ενιαία στην ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν μια χώρα είναι σε κρίση ή ανάπτυξη, αν έχει μνημόνιο ή όχι.

Βέβαια, ο πραγματικός μέσος όρος εργασίας για την Ελλάδα είναι μεγαλύτερος από αυτόν που παρουσιάζει η έκθεση, με δεδομένο ότι τα στοιχεία που αξιοποιούνται περιλαμβάνουν και περιπτώσεις με σχετικά σύντομο εργάσιμο βίο (μητέρες με ανήλικα κ.ά.), οι οποίες όμως έχουν εκλείψει εδώ και χρόνια με τους νόμους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των περιόδων συγκυβερνήσεών τους.

Επιπλέον, με δεδομένο ότι οι περίοδοι εργασίας θα εναλλάσσονται στο εξής ολοένα και περισσότερο με μεγάλες περιόδους ανεργίας, είναι φανερό ότι για να καλύψει ένας ασφαλισμένος τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση, θα πρέπει να εργάζεται μέχρι τα βαθιά γεράματα.

www.902.gr

Εθνικοί αυτοκινητόδρομοι: Ατέλειωτα χιλιόμετρα με χαράτσια για το λαό

Μπορεί η κυβέρνηση με θριαμβευτικό τρόπο να εγκαινίασε τις προηγούμενες μέρες το πολύπαθο ανακατασκευασμένο οδικό τμήμα Παραδείσια - Τσακώνα, οι οδηγοί, όμως, που κατά τη χριστουγεννιάτικη έξοδο, κινήθηκαν στους εθνικούς οδικούς άξονες και ταλαιπωρήθηκαν, από τα ημιτελή έργα και πλήρωσαν πανάκριβα χαράτσια.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια με την ιδιωτικοποίηση των οδικών αξόνων, τα χαράτσια διοδίων αυξήθηκαν ακόμη και πάνω από 500% για ορισμένες κατηγορίες οχημάτων, ενώ διαρκώς νέοι σταθμοί είσπραξης ξεφυτρώνουν σαν τα ...μανιτάρια!

Έτσι, μόνο για διόδια μια διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη με επιστροφή έχει φτάσει να στοιχίζει 46 ευρώ, ενώ αντίστοιχα από την Αθήνα στην Καλαμάτα 22,80 ευρώ!

Υπεύθυνη γι' αυτό το πολλαπλό ξεζούμισμα του λαού είναι η αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει και σήμερα η συγκυβέρνηση, που παραχωρεί σε επιχειρηματικούς ομίλους το εθνικό οδικό δίκτυο, για να ενισχυθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής είναι οι περιβόητες «συμβάσεις παραχώρησης», τύπου ΣΔΙΤ, που ψήφισαν από κοινού στη Βουλή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Με τις συμβάσεις αυτές οι κατασκευαστικοί όμιλοι ενώ συμβάλλουν με 5 έως 8,5% στην κατασκευή των έργων, θα τα εκμεταλλεύονται για τουλάχιστον 30 χρόνια. Και η ελάχιστη όμως αυτή χρηματοδοτική τους συμβολή στα έργα είναι αμφισβητήσιμη, καθώς αυτή υπερκαλύπτεται από τις εισπράξεις των διοδίων - και μάλιστα αυξημένων - που τους παραδόθηκαν προκαταβολικά!

Αντίθετα, το Δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός, αναλαμβάνει: