Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Υπάρχει και μη στρατευμένη τέχνη;

*Εισήγηση της Ελένης Μηλιαρονικολάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ, στη συζήτηση με θέμα "Υπάρχει τέχνη που δεν είναι στρατευμένη;" στο 39o Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή. (Υπογραμμίσεις δικές μας)   

  Ίσως θα αναρωτηθεί κανείς γιατί επιλέξαμε το θέμα της στρατευμένης τέχνης, αφού στις μέρες μας δεν απασχολεί τον καλλιτεχνικό κόσμο με την ίδια ένταση που τον απασχολούσε τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Μήπως ένα τέτοιο θέμα είναι άκαιρο και παρωχημένο; Είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες δεκαετίες -ειδικά μετά το δραματικό πισωγύρισμα της ιστορίας με την ανατροπή του σοσιαλισμού – τα νέα δείγματα συνειδητά πολιτικοποιημένης τέχνης είναι λιγοστά και προπαντός, τα περισσότερα, είτε αναμασούν και υπηρετούν την κυρίαρχη ιδεολογία, είτε – στην περίπτωση που προσπαθούν να της αντισταθούν- το κάνουν άτολμα και συνεσταλμένα. Όταν για παράδειγμα, όπως έγινε πέρυσι στις θεατρικές σκηνές, ανεβαίνει σε τρεις διαφορετικές σκηνοθετικές εκδοχές «η Φάρμα των Ζώων» του Όργουελ, ένα ξετσίπωτα αντιδραστικό μυθιστόρημα, που διακηρύσσει πως οι κομμουνιστές είναι ίδια και χειρότερα αφεντικά από τους καπιταλιστές, όταν τα έργα με θέμα
την κρίση που έσπασαν τα ταμεία είναι π.χ. η ταινία «Ο θεός αγαπάει το χαβιάρι», η οποία μας διδάσκει ότι τη διέξοδο από την κρίση θα τη δώσουν οι υγιείς και πατριώτες επιχειρηματίες, κατά πως το έπραξε και ο εθνικός μας ευεργέτης Ιωάννης Βαρβάκης, ή διάφορες θεατρικές παραγωγές που
υποδείχνουν σαν αιτία των δεινών μας την κατοχή από τις ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ποιος ο λόγος να γίνεται συζήτηση για τη στρατευμένη τέχνη;

ΠΑΜΕ: Συλλαλητήρια το Σάββατο 5 Οκτώβρη



Κάλεσμα συμμετοχής στα συλλαλητήρια που διοργανώνει το Σάββατο 5 Οκτώβρη απευθύνει το ΠΑΜΕ, τονίζοντας πως «Ή θα υποταχθούμε και θα τα σαρώσουν όλα ή θα τους πάρουμε στο κυνήγι».

Στην Αττική η συγκέντρωση έχει οριστεί στην Ομόνοια στις 11.00 το πρωί.

Αναλυτικά η ανακοίνωση επισημαίνει τα εξής:

«Σάββατο 5 Οκτώβρη
Όλοι και όλες στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ.
Στην Αττική στην Ομόνοια στις 11 π.μ.
Να είναι μέρα γενικού ξεσηκωμού, μαζικής συμμετοχής.
Όλοι οι  εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες τη μέρα εκείνη με λεωφορεία, μετρό, με όλους τους τρόπους κατεβαίνουμε στην Ομόνοια.
Να το αποφασίσουμε χωρίς δισταγμό.
Γιατί μας θέλουν στη δουλειά με 300 ευρώ. Προετοιμάζουν το έδαφος με νέα μέτρα για να επιβάλουν τους νέους μισθούς πείνας. Ήδη σήμερα με 300 ευρώ και λιγότερο δουλεύουν τα παιδιά μας, οι νέοι εργαζόμενοι. Γιατί απελευθερώνουν τις απολύσεις. Γιατί μας θέλουν στη δουλειά ήλιο με ήλιο, τσακίζουν το 8ωρο. Γιατί καταργούν την Κυριακή αργία. Γιατί καταργούν τις επικουρικές συντάξεις, τσακίζουν τα εφάπαξ, ετοιμάζουν νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, επιπλέον μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε αν πάρουμε αποφάσεις. Αν πιο πριν σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο συζητήσουμε πλατιά με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις. Τα σωματεία να μπουν αποφασιστικά μπροστά στην οργάνωση του αγώνα, στην οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε κλάδο, παραμερίζοντας κάθε συμβιβασμένο και φοβισμένο συνδικαλιστή.
Τα συλλαλητήρια στις 5 Οκτώβρη μπορούν να αποτελέσουν σταθμό για την κλιμάκωση των αγώνων. Η πίεση που ασκούν οι κινητοποιήσεις, οι απεργίες, η δύναμη της αντίστασης και των αγώνων ανησυχεί το κράτος των μονοπωλίων, τα κόμματά του. Αυτό που χαρακτήριζε πάντα τις νικηφόρες μάχες δεν ήταν μόνο η μορφή ή η διάρκεια των αγώνων. Η μαζικότητα των διαδηλώσεων σε κάθε πόλη, η οργάνωση των εργατών, η αποφασιστικότητα, η αντοχή, η πίστη στο δίκιο, η συμμαχία είναι αυτά που κρίνουν τις μάχες.
Οι αγώνες που έχουμε κάνει ως σήμερα δεν πάνε χαμένοι. Μας γεμίζουν εμπειρία. Ως τώρα πίεζαν, δυσκόλευαν, καθυστερούσαν μέτρα. Όμως είναι ανάγκη να μπούμε σε νέα φάση αγώνων, πιο επιθετικών.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους σε εγρήγορση και αγώνα.
Ή θα υποταχθούμε και θα τα σαρώσουν όλα ή θα τους πάρουμε στο κυνήγι».