Η πραγματική κατάθεση Βενιζέλου για τη λίστα Λαγκάρντ

Φως άπλετο, εκτυφλωτικό, έριξε στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ ο Ευάγγελος Βενιζέλος με την κατάθεσή του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης, έδωσε την παρακάτω σπαραχτική κατάθεση: 

«Νιώθω προδομένος και πληγωμένος. Παγιδευμένος στη μέση μιας καλά ενορχηστρωμένης επίθεσης που έχει στόχο να βάλλει μέσω εμού το ΠΑΣΟΚ, την πολιτική σταθερότητα, την Ελλάδα, γιατί ΕΓΩ είμαι το ΠΑΣΟΚ, ο ογκόλιθος της πολιτικής σταθερότητας. Εγώ είμαι η Ελλάδα.

Ιδού κύριοι το χρονικό μιας τεράστιας παρεξήγησης, που αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί όσων θέλουν να μας πλήξουν.

Ανέλαβα καθήκοντα Υπ. Οικονομικών τον Αύγουστο του 2011. Που να ήξερα τότε τι θα επακολουθούσε... Θυμάμαι ακόμη με τι χαρά και παιδική αφέλεια, θα έλεγα, πάτησα το πόδι μου στο υπουργείο και σκέφτηκα «Βαγγέλη αγόρι μου, πάμε να σώσουμε την Ελλάδα». Λίγες εβδομάδες μετά, ήρθε ο Γιάννης (Διώτης) στο γραφείο μου, και μαζί του, η αρχή του τέλους... Μου είπε χαρακτηριστικά :

-          - Βαγγέλη, σου έφερα ένα φλασάκι , έχει λέει μέσα κάποια ονόματα Ελλήνων με καταθέσεις στο εξωτερικό. Μου το έδωσε ο Γιώργης (Παπακωνσταντίνου), αλλά μου είπε ότι δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε νόμιμα ως αποδεικτικό στοιχείο, γιατί είναι λέει προϊόν υποκλοπής. Αυτός του έριξε μια γρήγορη ματιά και μου έδωσε μια λίστα δέκα ονομάτων προς έλεγχο, είπε δε ότι δεν υπήρχαν στη λίστα ονόματα πολιτικών. Να σου πω την αλήθεια, δεν το έχω κοιτάξει. Έχει πέσει πολλή δουλειά όπως ξέρεις, άσε που είναι λέει και πολλά τα ονόματα... Δεν την παλεύω ρε Βαγγέλη, δεν το παίρνεις εσύ να του ρίξεις μια ματιά; Μπελάς μου έχει γίνει... Δες το και περιμένω οδηγίες.

-          - Πας καλά ρε Γιάννη;;; Σας έχω πει χίλιες φορές για τις δυο αρχές μου ρε γαμώτο.... Σεβασμός στη νομιμότητα και στα προσωπικά δεδομένα. Αφού δεν είναι νόμιμο δεν το κοιτάω, δεν το κοιτάω.

Με αυτά φεύγει ο Γιάννης από το γραφείο, εγώ κοιτάω διστακτικά το φλασάκι, αμφιταλαντεύομαι για λίγο, για να είμαι ειλικρινής, αλλά βγαίνω νικητής στη μάχη με τον εαυτό μου, αποφασίζοντας να μην σπιλώσω τον έντιμο πολιτικό μου βίο, δείχνοντας παράλληλα σεβασμό στη νομιμότητα και στα προσωπικά δεδομένα, και το τοποθετώ σε ένα κουτί, για να είναι ασφαλές, σε περίπτωση που χρειαστεί, εξ'άλλου, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας «μάζευε κι ας είν’ και ρώγες». Αποφασίζω να ξεχάσω την ύπαρξή του. Όταν αποχώρησα από το υπουργείο, μιας και δεν έγινε παράδοση – παραλαβή, ζήτησα από τους γραμματείς μου να πακετάρουν τα πράγματά μου και, προφανώς, κάπου χώθηκε κι αυτό μες στον πανικό, όλοι ξέρουμε πώς είναι οι μετακομίσεις....

Βρυξέλλες, Σεπτέμβριος 2012

Πληροφορούμαι ότι στην πατρίδα υπάρχει αναστάτωση, γιατί δεν βρίσκουν τη λίστα Λαγκάρντ. Λέω μέσα μου, δεν μπορεί, κάπου θα είναι, στο ΣΔΟΕ, στην ΕΥΠ. Χτυπάει το τηλέφωνο. Ο Γιάννης πάλι...

-          

      - Έλα Βαγγέλη, άκουσες τι γίνεται εδώ;

-         -  Ναι, μα είναι δυνατόν ρε παιδιά; Ψάξτε λίγο καλύτερα....

-         - Μα δεν την έχουμε τη λίστα, αφού σου την παρέδωσα πριν ένα χρόνο περίπου, δεν θυμάσαι;

 .................................

        

      - Βαγγέλη...;

-          - Ναι, έλα, προσπαθώ, αλλά δεν θυμάμαι τίποτα....

-          - Θυμήσου Βαγγέλη, προσπάθησε....

...................................

-          

      - Sorry, ακόμη δεν θυμάμαι.

-         -  Προσπάθησε Βαγγέλη, προσπάθησε περισσότερο. Τώρα, θυμάσαι;

-         - Μμμμ, ακόμη τίποτα, τι σου είναι η ρουφιάνα η μνήμη....

-          - Μα επιτέλους ρε Βαγγέλη. Προσπάθησε σκληρότερα, πρέπει να θυμηθείς!

-          - Αααα, για περίμενε λίγο, τώρα αρχίζω και θυμάμαι.... Ναι, σωστά, ένα φλασάκι με μια λίστα - προϊόν υποκλοπής, που αν τη διάβαζα δεν θα έδειχνα σεβασμό στη νομιμότητα και τα προσωπικά δεδομένα! Μα καλά, εσείς δεν κρατήσατε αντίγραφο;

-         - Όχι...

-          - Μα καλά ρε παιδιά, είστε σοβαροί; Έλα κλείσε, σκατά τα κάνατε πάλι, πάλι ο Βάγγος θα βγάλει το φίδι απ’την τρύπα.

Γυρίζω σπίτι και, ευτυχώς ανακαλύπτω ότι το φλασάκι ήταν ασφαλές, και αποφασίζω να το στείλω στον Αντώνη, για να φτάσει τελικά στο ΣΔΟΕ. ΧΑΡΗ ΣΕ ΕΜΕΝΑ. Γιατί, αν και θα μπορούσα να το είχα καταστρέψει μιας και ήταν παράνομο, παρόλα αυτά υπήρξα προνοητικός και με σεβασμό (στη νομιμότητα και τα προσωπικά δεδομένα) το κράτησα εκεί ανεπεξέργαστο. Έκανα το καθήκον μου. Και ερωτώ, εγώ φταίω;;; Ο Γιώργος και ο Γιάννης που το είχαν πρώτοι να βγουν λάδι και να την πληρώσω εγώ; Για όλα φταίει ο χοντρός, το εύκολο θύμα,ε; Μα κανένας σεβασμός πια στη νομιμότητα (και στα προσωπικά δεδομένα βεβαίως) ;;;;;;

Μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών. Τέρμα ως εδώ, άλλο δε μπορώ.....»